Πέμπτη 30 Αυγούστου 2007

ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ

Πήγα χτές στο Λευκό Πύργο.
Φόρεσα μαύρα...που καθόλου δεν ήθελα γιατί μου θύμιζαν την εποχή που τα φορούσα για τον πατέρα μου και κάτι έπαθα...
Όμως εκεί δεν ένιωσα ότι βοηθούσα...γιατί πολύ απλά δεν βοηθούσα...
Ναι ξέρω, εγώ άλλα έλεγα στο προηγούμενο πόστ μου που μάλιστα μέρος του δημοσίευσε και η Ελευθεροτυπία.
Δεν μπορώ να πω όμως ψέμματα...
Μια τρύπα στο νερό νιώθω ότι κάναμε. Έβλεπα τους ανθρώπους στην τηλεόραση που περίμεναν να πάρουν το επίδομα και κλαίγαν και σκεφτόμουν πολλά
1. Πως είναι τυχεροι μες την ατυχία τους που έγινε αυτή η συμφορά προεκλογικά γιατί σε άλλη περίπτωση ούτε τα 3000 δεν θα περναν ούτε τα λυόμενα ''κουτια''
2. Πόσο ζώα είναι μερικοί που τολμούσαν να πέρνουν 250-300 € απο τους αγράμματους τις γιαγιάδες και τους παππούδες που δεν μπορούσαν να συμπληρώσουν την υπεύθυνη δήλωση.
3. Πως μάλλον θα μείνουν με αυτά τα λυόμενα ''κουτιά'' για πολυ καιρό αφού το κράτος ανέλαβε να τους φτιάξει τις κατοικίες( αν υποθέσουμε πως την εθνική οδό την ξεκίνησαν πριν γεννηθώ και ακόμα δεν έχουν κάνει ούτε 200χλμ).
4. Πως οι εργολάβοι τρίβουν τα χέρια τους.
5. Πως το κράτος απέκτησε 100εκ. € σε 2 μέρες απο δωρεές.
6. Πως θα πάρει και λεφτά απο την Ευρωπαική Ένωση.
7. Πως εγώ κάθομαι στον καναπέ μου μετά απο μια κουραστική μέρα και δυσανασχετώ με αυτά που βλέπω ενώ άλλοι δεν έχουν ούτε καναπέ...

ΠΡΕΠΕΙ να οργανώσουμε 2 ομάδες.
Μια εδώ στη Βόρεια Ελλάδα που θα φροντίσει να προστατεύσει ότι απέμεινε και μια στη Νότια Ελλάδα που θα κάνει αναδάσωση.
Τίποτε άλλο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ''κάτι κάναμε''
Έτσι απλά για να 'χουμε το δικαίωμα να γκρινιάζουμε και να επιρίπτουμε ευθύνες
Αλλιώς ούτε για διαδήλωση δεν θέλω να ξανακούσω΄ούτε για τίποτα.
Εβγαλά 2 βαλίτσες ρούχα και την άλλη βδομάδα θα τα κατεβάσω στην Αθήνα να τα στείλω στην Ηλεία...

Ένας φίλος μου, σηκώθηκε απο τον καναπέ γρηγορότερα απο μένα και σκέφτηκα να τον ακολουθήσω...ίσως και μέχρι την Ηλεία, αφου θα κατέβω με αμάξι Αθήνα...δεν ερχεστε και σεις μαζί????
Αυτό θα ονομάζεται συγκέντρωση...

Εκατοντάδες αυτοκίνητα να κατευθυνθούμε προς την Ηλεία φορτωμένοι με ότι μπορούμε και να πάμε να τους σφίξουμε το χέρι και να τους δείξουμε ότι είμαστε μαζί τους...ΕΜΠΡΑΚΤΑ

Συγκέντρωση βοήθειας για την Ηλεία
29/8/2007
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Μπροστά στην απερίγραπτη τραγωδία που ζει η χώρα τις τελευταίες ημέρες με τις καταστροφικές πυρκαγιές, το NYGMA.GR σε συνεργασία με τις εταιρείες EXIS I.T. (www.exis.com.gr) και ΤΕΚΜΩΡ (www.tecmor.gr) αποφασίσαμε να βοηθήσουμε ένα από τα πληγέντα χωριά της Ηλείας και να του προσφέρουμε υλική βοήθεια συγκεντρώνοντας αγαθά και μεταφέροντας και διανέμοντάς τα επιτόπου το συντομότερο δυνατό.
Αποφασίσαμε τον τρόπο αυτό αφενός για να μη χαθεί χρόνος αφετέρου για να μην εμπλακούμε σε περίεργα γραφειοκρατικά πλοκάμια που δεν εγγυώνται την αποστολή της βοήθειας εκεί όπου ακριβώς είναι πολύτιμη... Η επιλογή του χωριού ή του καταυλισμού θα γίνει τις επόμενες ημέρες αφού προηγηθεί επικοινωνία με τη σχετική τοπική αυτοδιοίκηση.Για το σκοπό αυτό προσκαλούμε όλους σας να συνδράμετε στην πρωτοβουλία μας προσφέροντας οτιδήποτε χρήσιμο και φέρνοντάς το στα γραφεία της EXIS I.T., Λεωφ. Βασ. Σοφίας 98, Αθήνα, στο 2ο όροφο, καθημερινά 9.30 - 18.00 έως και την Παρασκευή 7/9. Το Σάββατο 8/9 στις 10.00 π.μ. θα αναχωρήσουμε από τα γραφεία της εταιρείας με όσα αυτοκίνητα κριθεί απαραίτητο με προορισμό την Ηλεία.
Οι ανάγκες των πληγέντων διακρίνονται κυρίως σε:- Ρούχα και παπούτσια- Σεντόνια και κουβέρτες- Τρόφιμα (μακαρόνια, ρύζι, αλεύρι, γάλα εβαπορέ, λάδι κτλ.)- Είδη κουζίνας (κατσαρόλες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, ποτήρια κτλ.)
Ας σκεφτούμε πώς θα νιώθαμε εάν η πυρκαγιά είχε πλήξει το δικό μας σπίτι και ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε τους συνανθρώπους μας.
Ακόμα και απλά ενημερώνοντας φίλους και γνωστούς για τη σελίδα αυτή, συνεισφέρετε στην πρωτοβουλία μας, καθώς ίσως ευαισθητοποιηθούν και άλλοι, ίσως καταλήξει σε κάποιους που μπορεί να έχουν κι αυτοί κάτι να προσφέρουν.Για οποιαδήποτε απορία μπορείτε να επικοινωνείτε με τους Γιώργο Μπενέκο, Τάσο Τάσκαρη και Σεραφείμ Κοτρώτσο στο 210.7474283 ή στο webmaster@nygma.gr.

Ίσως μόνο αν δούμε με τα μάτια μας τι συνέβη ξυπνήσουμε.


Δευτέρα 27 Αυγούστου 2007

ΑΝ ΤΟ ΑΝΕΧΤΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΟΙ!




Η περιήγηση στη blogόσφαιρα μου πρόσφερε το μόνο τρόπο – πρώτης - αντίδρασης εφικτό για όλους μας:




ΟΛΟΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Τετάρτη 29 Αυγούστου, στις 7 το απόγευμα. Στην πλατεία Συντάγματος και σε κάθε κεντρική πλατεία κάθε πόλης σε ολόκληρη τη χώρα. Φορώντας μαύρα.
Αποδοκιμάζουμε το αίσχος χωρίς πολύχρωμες σημαίες. Πενθούμε για την απώλεια των συνανθρώπων μας χωρίς να συνδέουμε την πρωτοφανή καταστροφή με προεκλογικές σκοπιμότητες. Δίνουμε το παρόν και στεκόμαστε απειλητικά απέναντι σε οποιονδήποτε επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί την τραγωδία για οποιοδήποτε όφελος.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.

Η πρωτοβουλία νομίζω ότι ανήκει στο http://anadasosi.blogspot.com

Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η ΣΙΩΠΗΡΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ!

Η διαδήλωση να είναι ΒΟΥΒΗ!

Κανείς να μην φωνάξει ούτε ένα σύνθημα! Μια πολύ συνηθισμένη μορφή διαμαρτυρίας στην Ευρώπη.

Με αυτόν τον τρόπο οι «υπεύθυνοι» δεν θα καταφέρουν να στοχοποιήσουν την κινητοποίηση, ούτε να την «εντάξουν» σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο ή να θεωρήσουν ότι υποκινείται από κάπου. Και είναι σίγουρο πως εάν φοβούνται κάτι είναι την ΣΙΩΠΗΡΗ ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ.

Πως μπορείς ασκήσεις έλεγχο σε κάτι που δεν εκφράζεται και δεν έχει συγκεκριμένα αιτήματα να ικανοποιήσεις;

ΣΥΜΦΩΝΩ, ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ.

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007

ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΜΟΙΑΖΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΖΩΓΡΑΦΙΑ…

Τελικά τα κατάφερα…
Και δεν θα ξεκινήσω από τα του γάμου για να σας κρατήσω σε αγωνία εσάς τους 2-3 που κάνετε refresh συνέχεια μπας και δείτε καμιά Φώτο.
Θα ξεκινήσω από κει που ξεκίνησα τις διακοπές μου…
Όταν έπεσε η πρόσκληση-ιδέα στο τραπέζι να πάω λίγες μέρες στους φίλους μου σε ένα ορεινό χωριό πάνω από τη Λαμία μέσα μου γέλασα, εγώ σε βουνό???????????
Για όλα υπάρχει πρώτη φορά σκέφτηκα και δέχτηκα την πρόσκληση.
Μιλώντας με τους φίλους μου που με ξέρουν πολύ καλά διακωμωδούσα την κατάσταση απαντώντας στην ερώτηση ‘’που θα πάς τελικά?’’ τραγουδώντας
ΘΑ ΑΝΕΒΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΩ ΣΤΟ ΠΙΟ ΨΗΛΟ ΒΟΥΝΟ !!!!!!

Η ονομασία της τοποθεσίας ήταν γνωστή… ΚΑΣΤΑΝΙΑ αλλά τελικά δεν ήταν και τόσο γνωστή όσο αρχικά πίστευα. Διότι δεν ήταν η Καστανιά στη Κοζάνη ούτε στην Πελοπόννησο ούτε στην Ελαφόνησο και το χειρότερο απ’ όλα το Google earth δεν το έχει καν καταχωρημένο.

Το βρήκα στους δωρεάν χάρτες που μάζεψα από τα πρατήρια Shell(η τσιφούτα) και πολύ χάρηκα, διότι ούτε καν οι φίλοι μου μπορούσαν να μου περιγράψουν πως ακριβώς να πάω.

Ξεκίνησα λοιπόν Κυριακή πρωί με το Peugeot μου και αφού φούλαρα βενζίνη στη στροφή της Λαμίας, δια παν ενδεχόμενων, άρχισα τις αναγνωριστικές ερωτήσεις στο δρόμο…’’για λουτρά Υπάτης΄΄ καλά πάω? Καλά μου έλεγαν

Μια χαρά ως εκεί.




Είδα κι ένα αεροπλάνο…το έβγαλα φωτό χωρίς να ξέρω το συνειρμό που θα έκανα λίγο αργότερα




Η ανάβαση όλο και δυσκόλευε και εγώ καταριόμουν που δεν ήμουν ζάπλουτη να έχω ένα Hummer να μην έχω θέμα. Ζοριζόμουν. Έσβηνα το air condition για να έχω ιπποδύναμη άνοιγα το παράθυρο ζεσταινόμουν έκλεινα έβαζα air condition δεν μπορούσα να ανέβω…φρίκη…είχα αρχίσει να μετανιώνω για το χιούμορ μου να κάνω διακοπές στο βουνό…μέχρι που διέκρινα τη Μονή Αγάθωνος και κάτι μου έκανε







Και στην επόμενη στροφή σταμάτησα γιατί είδα το τέλειο σπίτι…έτσι νόμιζα τουλάχιστόν




Είχε αρχίσει να μου αρέσει ήταν ολοφάνερο…έβγαζα συνέχεια φωτογραφίες αγνοώντας τον κίνδυνο ότι ο δρόμος στένευε και δυσκόλευε και επίσης ο γκρεμός ήταν πολύς…

Δεν μπορούσα όμως …δείτε τι έβλεπα






Απίστευτη θέα

Κάποια στιγμή άρχισα να μπαινοβγαίνω στα χωριουδάκια και ανακάλυψα πως 1ον οι ταμπέλες λιγόστευαν και 2ον δεν είχα σχεδόν καθόλου σήμα στο κινητό μου….

Βρήκα για καλή μου τύχη ένα παππού γνήσιο ρουμελιώτη με τη γκλίτσα στο χέρι. Σταμάτησα και του έκανα την κλασσική ερώτηση.. για καστανιά καλά πάω??? Και πήρα την εξής απάντηση. «Ναι κοπέλα μου καλά πας, να ξέρεις ότι είναι το τελευταίο χωριό του βουνού μας πιο πάνω δεν έχει. Αδιέξοδο…θα το καταλάβεις!»

Ώστε θα έφτανα στην κορφή του βουνού ε?
Ήπια μια γουλιά νερό, άναψα ένα τσιγάρο έκλεισα το air condition και ξεκίνησα…
Πήγαινα.. πήγαινα.. πήγαινα, ώσπου έφτασα μπροστά σε ένα πλάτανο!





Ήμουν στην Καστανιά το έγραφε ξεκάθαρα Πολιτιστικό κέντρο Καστανιάς και απέναντι μια πανέμορφη πηγή μου το επιβεβαίωνε ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΩΝ




Βγήκα από το αμάξι και πήγα να γευτώ το κρυστάλλινο νερό της πηγής…super. Ανακάλυψα πως είχε παραπάνω από το φυσιολογικό δροσιά.. πήρα το κινητό στα χέρια μου και ου λαλα ανακάλυψα πως δεν είχα σχεδόν καθόλου σήμα… Θα μένα για πάντα να κοιτώ τον πλάτανο άραγε???
Πήγαινα ερχόμουν τίποτα…το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι όμως…θυμήθηκα ότι είχα μια κάρτα άλλης εταιρείας επάνω μου.. και ναι το θαύμα έγινε είχε μια μόλις γραμμούλα…ξεκίνησα να τηλεφωνώ μια στον έναν μια στον άλλον αλλά απάντηση δεν έπαιρνα. Κάποια στιγμή μετά από μισή ώρα βρέθηκε κάποιος να μου τηλεφωνήσει. Συμφωνήσαμε να έρθει να με μαζέψει. Μετά από ένα 5λεπτο δεχόμουν το πρώτο καλωσόρισμα. Ο Σπυράκης με παρέλαβε και με πήγε στο σπίτι της Ελενίτσας. Εκεί μας περίμενε εκτός της οικοδέσποινας και της νύφης της και μια μπέμπα τρομερή η οποία είχε το βλέμμα «μα που είσαι τέλος πάντων???»








Γέλασα με την ψυχή μου και αφού τη ζούπηξα με πήγανε να δω το δωμάτιό μου …άφησα τα πράματά μου και άνοιξα την μπαλκονόπορτα…αυτό ήταν…ήμουν στον παράδεισο! Έχω και μια ψύχωση με τη θέα και αποτελειώθηκα εκεί!






Δεν θα γράψω άλλες λεπτομέρειες γιατί θέλω να σας δείξω την ακόμα πιο υπέροχη θέα που συνάντησα από το σπίτι του Σπυράκου που πήγα λίγο αργότερα και μου κόπηκε η λαλιά…



Όταν κοιτάς από ψηλά μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά

και συ την πήρες σοβαρά
και συ την πήρες σοβαρά





Καθόμουν με τις ώρες και χάζευα αποσβολωμένη το τοπίο…προσπαθούσα να παρομοιώσω την εικόνα με κάτι αλλά τι???
Την απάντηση μου έδωσε το άλλο μισό του εγώ μου που της ανήκει το σπίτι…μου πε χαρακτηριστικά όταν μου τηλεφώνησε… « Είδες καπτενακι…δεν είναι σαν κοιτάς από αεροπλάνο???»
Έτσι ήταν αλήθεια…σαν να κοιτάς από αεροπλάνο. Μέχρι εκεί που έφτανε το μάτι σου έβλεπες πεδιάδα και γύρω γύρω επιβλητικά βουνά της Ρούμελης.
Τα μάτια μου γέμισαν ξαφνικά… που κακοί δαίμονες, κρατούσαν «εκείνη» μακριά από το αγαπημένο της μέρος…από το αρχηγείο της όπως συνήθιζε να το αποκαλεί σε αφηγήσεις.

Έδωσα πολλές μάχες για να μη κλάψω και να μην το βάλω στα πόδια…έπρεπε να το αντιμετωπίσω σιωπηλά χωρίς να με καταλάβουν…ανεπιτυχώς βέβαια.

Εκεί πάνω, σε εκείνη τη βεράντα νιώθεις ότι όλος ο κόσμος είναι στα πόδια σου, σε κοιτάει και συ πρέπει να πολεμήσεις γι αυτόν, να τον προστατέψεις…ακόμα και αν χρειαστεί να στερηθείς την ομορφιά του… δεν έχεις το δικαίωμα να λυγίσεις αν έχεις περάσει από κει.
Θα νικήσουμε κοριτσάκι τον πόλεμο και τότε ο κόσμος θα ναι και πάλι εκεί στα πόδια μας περιμένοντας να τον προστατέψεις…μόνο που αυτή τη φορά οι στρατιώτες σου θα είναι παλικάρια!

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία ήταν όλα υπέροχα…αν εξαιρέσεις την σπαστικιά Ελενίτσα και το χαζό Σπυράκι που μου έτρωγαν τον υπέροχο κορμό!

Εις το επανιδειν

Υ. Γ. Κυρίως ευχαριστήθηκα το ξάδερφο το Βασίλη που με έκανε και γέλασα με την ψυχή μου. Να σαι καλά Βασιλάκη, όσο έχουμε ακόμα λεβεντόπαιδα σαν και σένα στα βουνά δεν φοβάμαι τίποτα.

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2007

ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ

Ξέρω ξέρω είμαι απαράδεκτη που ενώ υποσχέθηκα post είμαι άφαντη…κάτι σαν τον Καραμανλή κι εγώ κι όλο το πολιτικό σινάφι.
Διάβασα το εξής καταπληκτικό και το αντέγραψα από την τρελή αγελάδα γιατί με άρεσε!

“Αν ο Καραμανλής δεν μπορεί να δώσει αυτά τα οποία υπόσχεται για μετά τις εκλογές τότε αυτό λέγεται απατεωνιά. Αν μπορεί να τα δώσει και αντί να τα δώσει πάει σε εκλογές τότε αυτό λέγεται και πάλι απατεωνιά, γιατί δεν έχει λόγο να πάει σε εκλογές, αλλά επιπλέον λέγεται και εκβιασμός!”

Έτσι είμαι κι εγώ μάλλον και ίσως όλοι οι Έλληνες οπότε απλά παίρνουμε αυτό που μας αξίζει.

Πάντως για το θέμα εκλογές ένα έχω να πω…μπράβο στον Πρωθυπουργό που κατάφερε μετά από 3.5 χρόνια βαρεμάρας να σηκωθεί και μάλιστα με καύσωνα και να προκηρύξει εκλογές. Εγώ δεν το πίστευα να πω την αμαρτία μου. Έτσι που τον έβλεπα τόσα χρόνια να βαριέται και να καλοπερνάει λύνοντας ασταμάτητα Sudoku (πληροφορίες έγκυρες εκ των έσω). Μεγάλη απόφαση.

Προσπαθώ να ξεφύγω από το κυρίως θέμα του post το οποίο είναι ότι και εγώ όπως και ο προλαλήσαν βαρέθηκα με αυτό το καύσωνα και με την pstn γραμμή του σπιτιού μου να σηκώσω τα πολυπόθητα post.

Μέχρι και το καλώδιο της φωτογραφικής μου μηχανής ξεχνάω να βάλω στη τσάντα μου ώστε να μεταφέρω της φωτό στη δουλεία…πάντως την φωτογραφική την έχω μαζί μου…μήπως να ερχόσασταν από δω να τις δείτε να σας περιγράψω και τα παραλειπόμενα????

Πολύ ζέστη κάνει και έχω αποσυντονιστεί ταμάλα.

Δεν υπόσχομαι τίποτα…μάλλον όχι υπόσχομαι πως μόλις δροσίσει θα δείτε τα gossip του καλοκαιριού.

Για την ώρα αφήστε με να ασχοληθώ με τα πολιτικά δρώμενα γιατί είμαι και γνωστό κομματόσκυλο η γυναίκα!

Τρίτη 21 Αυγούστου 2007

I AM BACK

Όπως θα καταλάβατε έλειπα….
Και τώρα έχω μαζέψει τόσο πολύ υλικό για να postαρο που δεν ξέρω από πού να αρχίσω….
Πολλά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών…
Γάμους είχαμε πάλι, σε βουνό πήγα εγώ η θαλασσινή…και μου άρεσε κιόλας, το σκάφος μου το έριξα στη θάλασσα μετά από 5 ολόκληρα χρόνια…εκλογές έρχονται
Πολλά τα θέματα και πνίγομαι και στη δουλειά…
Θα ξεκινήσω το βράδυ να σηκώνω ένα ένα τα κυριότερα θέματα…
Πάντως μου έλειψαν τα blog
See you tonight!
μουτσ