ΑΛΛΑΓΗ ΠΛΕΥΣΗΣ

Πήγα χτές στο Λευκό Πύργο.
Φόρεσα μαύρα...που καθόλου δεν ήθελα γιατί μου θύμιζαν την εποχή που τα φορούσα για τον πατέρα μου και κάτι έπαθα...
Όμως εκεί δεν ένιωσα ότι βοηθούσα...γιατί πολύ απλά δεν βοηθούσα...
Ναι ξέρω, εγώ άλλα έλεγα στο προηγούμενο πόστ μου που μάλιστα μέρος του δημοσίευσε και η Ελευθεροτυπία.
Δεν μπορώ να πω όμως ψέμματα...
Μια τρύπα στο νερό νιώθω ότι κάναμε. Έβλεπα τους ανθρώπους στην τηλεόραση που περίμεναν να πάρουν το επίδομα και κλαίγαν και σκεφτόμουν πολλά
1. Πως είναι τυχεροι μες την ατυχία τους που έγινε αυτή η συμφορά προεκλογικά γιατί σε άλλη περίπτωση ούτε τα 3000 δεν θα περναν ούτε τα λυόμενα ''κουτια''
2. Πόσο ζώα είναι μερικοί που τολμούσαν να πέρνουν 250-300 € απο τους αγράμματους τις γιαγιάδες και τους παππούδες που δεν μπορούσαν να συμπληρώσουν την υπεύθυνη δήλωση.
3. Πως μάλλον θα μείνουν με αυτά τα λυόμενα ''κουτιά'' για πολυ καιρό αφού το κράτος ανέλαβε να τους φτιάξει τις κατοικίες( αν υποθέσουμε πως την εθνική οδό την ξεκίνησαν πριν γεννηθώ και ακόμα δεν έχουν κάνει ούτε 200χλμ).
4. Πως οι εργολάβοι τρίβουν τα χέρια τους.
5. Πως το κράτος απέκτησε 100εκ. € σε 2 μέρες απο δωρεές.
6. Πως θα πάρει και λεφτά απο την Ευρωπαική Ένωση.
7. Πως εγώ κάθομαι στον καναπέ μου μετά απο μια κουραστική μέρα και δυσανασχετώ με αυτά που βλέπω ενώ άλλοι δεν έχουν ούτε καναπέ...

ΠΡΕΠΕΙ να οργανώσουμε 2 ομάδες.
Μια εδώ στη Βόρεια Ελλάδα που θα φροντίσει να προστατεύσει ότι απέμεινε και μια στη Νότια Ελλάδα που θα κάνει αναδάσωση.
Τίποτε άλλο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι ''κάτι κάναμε''
Έτσι απλά για να 'χουμε το δικαίωμα να γκρινιάζουμε και να επιρίπτουμε ευθύνες
Αλλιώς ούτε για διαδήλωση δεν θέλω να ξανακούσω΄ούτε για τίποτα.
Εβγαλά 2 βαλίτσες ρούχα και την άλλη βδομάδα θα τα κατεβάσω στην Αθήνα να τα στείλω στην Ηλεία...

Ένας φίλος μου, σηκώθηκε απο τον καναπέ γρηγορότερα απο μένα και σκέφτηκα να τον ακολουθήσω...ίσως και μέχρι την Ηλεία, αφου θα κατέβω με αμάξι Αθήνα...δεν ερχεστε και σεις μαζί????
Αυτό θα ονομάζεται συγκέντρωση...

Εκατοντάδες αυτοκίνητα να κατευθυνθούμε προς την Ηλεία φορτωμένοι με ότι μπορούμε και να πάμε να τους σφίξουμε το χέρι και να τους δείξουμε ότι είμαστε μαζί τους...ΕΜΠΡΑΚΤΑ

Συγκέντρωση βοήθειας για την Ηλεία
29/8/2007
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Μπροστά στην απερίγραπτη τραγωδία που ζει η χώρα τις τελευταίες ημέρες με τις καταστροφικές πυρκαγιές, το NYGMA.GR σε συνεργασία με τις εταιρείες EXIS I.T. (www.exis.com.gr) και ΤΕΚΜΩΡ (www.tecmor.gr) αποφασίσαμε να βοηθήσουμε ένα από τα πληγέντα χωριά της Ηλείας και να του προσφέρουμε υλική βοήθεια συγκεντρώνοντας αγαθά και μεταφέροντας και διανέμοντάς τα επιτόπου το συντομότερο δυνατό.
Αποφασίσαμε τον τρόπο αυτό αφενός για να μη χαθεί χρόνος αφετέρου για να μην εμπλακούμε σε περίεργα γραφειοκρατικά πλοκάμια που δεν εγγυώνται την αποστολή της βοήθειας εκεί όπου ακριβώς είναι πολύτιμη... Η επιλογή του χωριού ή του καταυλισμού θα γίνει τις επόμενες ημέρες αφού προηγηθεί επικοινωνία με τη σχετική τοπική αυτοδιοίκηση.Για το σκοπό αυτό προσκαλούμε όλους σας να συνδράμετε στην πρωτοβουλία μας προσφέροντας οτιδήποτε χρήσιμο και φέρνοντάς το στα γραφεία της EXIS I.T., Λεωφ. Βασ. Σοφίας 98, Αθήνα, στο 2ο όροφο, καθημερινά 9.30 - 18.00 έως και την Παρασκευή 7/9. Το Σάββατο 8/9 στις 10.00 π.μ. θα αναχωρήσουμε από τα γραφεία της εταιρείας με όσα αυτοκίνητα κριθεί απαραίτητο με προορισμό την Ηλεία.
Οι ανάγκες των πληγέντων διακρίνονται κυρίως σε:- Ρούχα και παπούτσια- Σεντόνια και κουβέρτες- Τρόφιμα (μακαρόνια, ρύζι, αλεύρι, γάλα εβαπορέ, λάδι κτλ.)- Είδη κουζίνας (κατσαρόλες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, ποτήρια κτλ.)
Ας σκεφτούμε πώς θα νιώθαμε εάν η πυρκαγιά είχε πλήξει το δικό μας σπίτι και ας βοηθήσουμε όσο μπορούμε τους συνανθρώπους μας.
Ακόμα και απλά ενημερώνοντας φίλους και γνωστούς για τη σελίδα αυτή, συνεισφέρετε στην πρωτοβουλία μας, καθώς ίσως ευαισθητοποιηθούν και άλλοι, ίσως καταλήξει σε κάποιους που μπορεί να έχουν κι αυτοί κάτι να προσφέρουν.Για οποιαδήποτε απορία μπορείτε να επικοινωνείτε με τους Γιώργο Μπενέκο, Τάσο Τάσκαρη και Σεραφείμ Κοτρώτσο στο 210.7474283 ή στο webmaster@nygma.gr.

Ίσως μόνο αν δούμε με τα μάτια μας τι συνέβη ξυπνήσουμε.