Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Ας γελάσουμε λίγο...

Δεν μπορώ να δουλέψω σήμερα...κάθομαι και γελάω με βλακείες...όπως η παρακάτω!!!!!
Δεν πειράζει...ας γελάσουμε και λίγο!!!!!!!!!
Hippo and Dog σε τρελές στιγμές απολαύστε το!!!!!!!




Αλλά για να είμαι ειλικρινείς γέλασα πάρα πάρα πολύ και με αυτό!!!!





Απορώ υπάρχει κανείς που πραγματικά δουλεύει αυτές τις μέρες??????

Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2007

Πάλι εδώ!

Είμαι πολύ κουρασμένη και αυτό οφείλετε στις 3 μέρες που βρισκόμουν στην Αθήνα και 2 μέρες που γυρνούσα από εκκλησία σε εκκλησία για να προλάβω τους τελευταίους γάμους της χρονιάς (ούτε ο Ψωμιάδης να μουν!!!!)
Αυτή τη φορά το ταξίδι στην πρωτεύουσα με κούρασε πολύ, αφού πέρα από το γεγονός ότι το έκανα για ακόμα μια φορά οδικώς, ο καιρός δεν με βοήθησε καθόλου. Στο κατέβασμα είχα καταρρακτώδης βροχές να με ακολουθούν και στο ανέβασμα είχα τρελή χιονόπτωση( 8 ώρες έκανα να φτάσω!)
Παρ όλη την κούρασή μου όμως ήταν ένα από τα πιο εποικοδομητικά μου 3ήμερα στην Αθήνα, αφού έκανα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες γνωριμίες και έμαθα πολλές καινούργιες λεξούλες!

Δεν έχω το κουράγιο να περιγράψω όσα είδα και άκουσα αλλά θα το κάνω οσονούπω!

Είναι πάντως η πρώτη φορά που η Αθήνα μου χάρισε μια όμορφη εικόνα την οποία και πήρα μαζί μου...η βόλτα μου ένα βροχερό μεσημέρι στην μαρίνα στο Καλαμάκι ήταν βαθιά ανάσα στην καταπονημένη μου το τελευταίο διάστημα ψυχή!


...το συνιστώ ανεπιφύλακτα....όσοι μένετε στην γεμάτη άγχος πρωτεύουσα τολμήστε το. Κλείστε τα όλα και πάτε μια βόλτα εκεί...αξίζει!

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

ΦΑΙ

Εν αρχή.

ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο,
κουνουπίδι και σπανάκι, πράσινα, κίτρινα και
κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο
άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά
και παντοτινά.
Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs
και τα διάφορα cookies. Και ρώτησε:
«Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;» και ο
άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!» και η
γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα
άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγί!». Και
έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά.

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι
ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της
όπως άρεσε στον άνδρα.
Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι

το άσπρο αλεύρι και
από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα
συνδύασε. Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο
στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.

Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το
φρέσκο μαρούλι μου!» Και ο σατανάς εφεύρε
το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως
συνοδευτικά. Και οι άνδρες και οι γυναίκες
μετά από αυτή την απόλαυση άνοιξαν τις
ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.

Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα
λαχανικά και ελαιόλαδο, στο οποίο να
μαγειρεύετε υγιεινά!» Και ο σατανάς
συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο
από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια,
τυράκια camembert, αστακό σε βούτυρο
μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου. Και
οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου
ανέβηκαν στα ουράνια.

Ετσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο
αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει μερικά κιλά
με την άθληση. Και ο σατανάς δημιούργησε
την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί
με τα τηλεχειριστήρια, για να μην
κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ. Και οι
άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και
έκλαιγαν μπροστά την οθόνη και άρχισαν να
φοράνε ελαστικές φόρμες
αδυνατίσματος.

Ετσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα,
φτωχή σε λίπος και κάλιο και γεμάτη
θρεπτικές ουσίες. Και ο σατανάς
αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό
της σε πατατάκια τα οποία τηγάνησε και τα
κάλυψε με πολύ αλάτι. Και ο άνθρωπος
πήρε
μερικά κιλά ακόμη

Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε
τα τέκνα του να χορταίνουν
προλαμβάνοντας
λιγότερες θερμίδες. Και ο σατανάς
έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99
λεπτών. Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις
και τηγανητές πατάτες;» Και είπε ο
άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα
με μαγιονέζα!» και είπε ο σατανάς: «Ετσι
μπράβο!» Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.

Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε
το τετραπλό μπαϊ πάς της καρδιάς. Και ο
σατανάς δημιούργησε το ΙΚΑ.

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007

...θα περάσει και αυτό!!!!




Σήμερα κλείνω τον 8ο χρόνο που παλεύω να βρω λίγη γαλήνη χωρίς εμφανή αποτελέσματα, αν εξαιρέσω ένα τετράμηνο που το χαμόγελό μου απλωνόταν από την μια άκρη της ηπείρου μέχρι την άλλη…πολλές οι κατραπακιές στη ζωή μου, μα δεν παραπονιέμαι, συνεχίζω να χαμογελάω έστω και αν στα μάτια μου πλέον, είναι ευδιάκριτη η θλίψη.

Και κάθε φορά λέω μέσα μου « θα περάσει και αυτό» και θα έρθουν καλύτερες μέρες, και αυτές θεωρητικά έρχονται αλλά μαζί τους εγώ πάντα κουβαλάω και τον πόνο από τα χτυπήματα του παρελθόντος. Χτυπήματα που μου άνοιξαν πληγές και που δεν μπορώ να κλείσω και πιθανόν να μην θέλω…

…δεν είναι ωραίο να αποποιείσαι το παρελθόν σου.

Δεν μπορείς να πεις «πάει αυτό πέρασε πάμε παρακάτω» και να τα αφήσεις όλα πίσω…κάποια έχουν γαντζωθεί στην ψυχή σου έχουν γίνει κομμάτι του εαυτού σου και ο μόνος τρόπος να τα αποβάλλεις είναι να ξεριζώσεις την ίδια την ψυχή, πράγμα αδύνατο σαφώς.

Μαθαίνεις να ζεις με όλα αυτά που σου προκαλούν θλίψη και πόνο και προσπαθείς να τα καλύπτεις κάτω από δυνατά γέλια και καραγκιοζιλίκια που διασκεδάζουν τον κόσμο και τους θυμίζουν ότι δεν άλλαξες παρόλα όσα πέρασες.

Και κλείνεσαι όλο και περισσότερο στον εαυτό σου για να προστατεύσεις την ψυχή σου…την αγκαλιάζεις και της δείχνεις ότι δεν θα την απαρνηθείς.

Ο κόσμος βρίσκει εύκολο να την ξεριζώσεις…σου λέει να ξεχάσεις, να μη κοιτάς πίσω, να αλλάξεις δουλεία, περιβάλλον, συνήθειες, έπιπλα, σπίτι, πόλη, παρέες…αν μπορούσε, θα σου έλεγε να αλλάξεις και πρόσωπο, γιατί καθόλου δεν σε έχει συνηθίσει με αυτή τη θλίψη στα μάτια.

Δεν έχουν δει τις πληγές σου ποτέ από κοντά…μόνο τις φαντάζονται πως είναι, φαντάζονται πως επουλώνονται...

Αν τα πράματα ήταν τόσο απλά τότε οι γιατροί θα μας έστελναν να αγοράσουμε καινούρια έπιπλα όταν θα πονούσε η καρδιά μας…

Όσα και να αλλάξεις γύρω σου, την ψυχή σου την κουβαλάς μέσα σου και μόνο εσύ ο ίδιος ξέρεις πώς να την προστατεύσεις και να την κάνεις να πάψει να αιμορραγεί..

Ότι έχει υποστεί ήταν είτε θέλημα Θεού είτε από δική σου επιλογή…δεν μπορείς όμως να επιτρέψεις σε κανέναν να σου την πληγώσει τώρα επειδή την βρήκε αδύναμη…

Θα μαζέψεις ότι δύναμη σου χει απομείνει και θα την πάρεις να πάτε μακριά…γιατί θέλεις να παραμείνεις ο εαυτός σου και όχι κάποιος που θέλουν οι άλλοι να βλέπουν…

Τα όνειρα μου, που ποτέ δεν με εγκατέλειψαν, θα γίνουν οδηγός στη νέα μου ζωή…

Μόνο πραγματοποιώντας τα θα κάνω το μέσα μου να μου ξαναχαμογελάσει!



…Ψυχραιμία… «θα περάσει και αυτό»

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2007

HAPPY BIRTHDAY!!!

Μέρες τώρα έψαχνα τον κατάλληλο στίχο για τα γενέθλια του φίλου μου του ΤΖΟΝΑΚΟΥ!!!
Το βρήκα με πολύ κόπο αλλά είναι γάντι!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΛΑ!!

ΤΡΕΛΛΑ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΦΙΛΑ!

Πάμε... Banjo Time





ΝΑ ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007

Πάρτε το ρίσκο και γελάστε!!!!!!!

Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω κάτι να γελάσω μέχρι που η φίλη μου η daf μου στειλε ένα mail με το παρακάτω βίντεο...

Το άνοιξα απο το PC της δουλειάς (ευτυχώς) και έκλαψα απο τα γέλια!!!!!

Σας προτείνω να μην το ανοίξετε απο το PC του σπιτιου σας γιατί περιέχει τον ακατανόμαστο γκαντέμη και δεν θα θελα να μαι η αιτία που κάηκε ο υπολογιστής σας...
αν πάλι επιμένετε να ξέρετε πως το ρίσκο είναι δικό σας...
πάντως ούτε η σύζυγος του δεν υπήρξε τόσο τολμηρή!!!!!!!

3........2.......1...... ΒΑΛΤΕ ΗΧΟ και πάμε!!!!!!!!

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2007

Υπέροχο!

Επιτέλους βγήκα από τη γυάλα μου!!!!
Περπατάω με δυσκολία μεν, ελεύθερη δε!!!
Κι όλα είναι τόσο όμορφα...





υγ. αφιερωμένο στο φίλο μου το παππού που του αρέσει η θάλασσα και η ελευθερία της!

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

Πότε θα βγω??????



7η μέρα στο σπίτι...πόσο μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος??? Θα σκάσω.

Και το πόδι νιώθω ότι με κοροϊδεύει...χτες μια χαρά χαρούλες ήμουν...πηγαινοερχόμουν με μικρές ενοχλήσεις μεν με ευκολία δε. Μέχρι και κέικ έφτιαξα και σκατοχαιρόμουνα που τα κατάφερα.

Το πήρα απόφαση σήμερα θα έβγαινα στον έξω κόσμο, θα κατέβαινα και μια βόλτα από τη δουλειά με τη μια πατερίτσα δια παν ενδεχόμενων.
θα ανέπνεα καθαρό και κρύο αέρα...

Το πόδι μου όμως από ότι φαίνεται έχει αποκτήσει προσωπικότητα και άποψη...

Σηκώθηκα τα χαράματα γιατί σφάδαζα από τους πόνους.
Τι κρέμες του έβαλα, τι το έτριψα, τι του μιλούσα "γιατί βρε χρυσό μου τι έπαθες πάλι μια χαρά δεν τα πηγαίναμε??"
Ανένδοτο αυτό....δεν έλεγε να ηρεμήσει έστω και για να κοιμηθώ λίγο ακόμα.


Σηκώθηκα κακήν κακώς με πατερίτσα και ξάπλωσα στον καναπέ να δω καμιά τηλεαηδία

Έφαγα μεγάλη ήττα λέμε, δεν πειράζει θα προσπαθήσω αύριο...αν και μόλις άκουσα στο δελτίο καιρού πως θα χιονίσει...μα πότε επιτέλους θα βγω από εδώ μέσα??????

Και αύριο πρέπει να πάω πάλι στον αστυνομικό τμήμα να κάνω μια εξουσιοδότηση...αλλά τώρα ξέρω...θα πάω με κρεμασμένα σκόρδα γύρω μου και πολλά ματάκια!!!!!

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ

Δεν θέλω να γράψω πολλά θέλω να ευχαριστήσω το Στάθη για το κείμενο που έγραψε και το ένιωσα σαν δυνατό χαστούκι στο πρόσωπό μου...σαν να φώναζε... Ξύπνα!!!!

Σε αυτά τα παιδιά χρωστάμε όλοι μας πάρα πολλά.

Και ύστερα ο
Γιώργος έγραψε >" Το συγκεκριμένο απόσπασμα από τη συναυλία είναι ότι αυθεντικότερο για 'κείνη τη μέρα, καθώς έγινε ακριβώς 30 χρόνια πριν, όταν το νόημα αυτής της ημέρας ήταν ακόμα μέσα στα στήθη των ανθρώπων της τότε εποχής...
Πολύ δύσκολο να επαναληφθούν αυτά τα συναισθήματα σήμερα...
"

Θα διαφωνήσω..εγώ τα ένιωσα αρά θα τα νιωσαν και άλλοι!

Σκέφτηκα πως πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια όλοι εμείς, που είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας και να κλείσουμε τα φώτα της δημοσιότητας σε όλους εκείνους που θέλουν να χαλάσουν την πραγματική ιστορία του Πολυτεχνείου, να βάλουμε όλοι δυνατά τη μουσική του Μίκη και να αποδώσουμε φόρο τιμής σε εκείνα τα παληκάρια που καθόρισαν σε πολλούς τομείς τη ζωή και τη πορεία μας


ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007

ΒΑΡΙΕΜΑΙ!!!!!

Βρίσκομαι στην 4η συνεχόμενη μέρα αποκλεισμού από το έξω κόσμο...τις πρώτες τρεις τις ξεπέρασα σερφάροντας και βλέποντας τηλεαηδίες...
Σήμερα όμως η μέρα δεν πέρναγε με τίποτα...πόνεσε η μέση μου να κάθομαι στον υπολογιστή και η τηλεόραση δεν είχε τίποτα όταν λέμε τίποτα τίποτα....(το μόνο που το είδα με απόλαυση ήταν η εκπομπή της τσαπερδόνας, μπράβο Χριστινάκι ήσουν super και τα Farfale ακόμα πιο super)
Υποσχέθηκα λοιπόν στον εαυτό μου πως όταν γεράσω θα πρέπει να έχω από τώρα εναλλακτικές για το πως θα περνάει η μέρα μου, όπως έκανε η Θεοπούλα με τη γιαγιά - Σοφία του ΠΑΡΑ-ΠΕΝΤΕ, γιατί αν μπω στο τρυπάκι να κάθομαι να βλέπω τηλεόραση σίγουρα θα αποβλακωθώ και τα εγγόνια μου θα λένε
«Πάει τα έπαιξε η γιαγιά!!!» και καθόλου δεν μου αρέσει ούτε σαν σκέψη.
Τέτοια και άλλα άρρωστα σκέφτομαι από το πρωί και έχω φρικάρει και να φανταστείς ότι είναι μόνo Πέμπτη και το πιο αισιόδοξο σενάριο λέει ότι θα βγω από το σπίτι τη Δευτέρα...

Εν τω μεταξύ για να μπορώ να κινούμαι πιο άνετα έχω την καρέκλα του γραφείου μου η οποία έχει ροδάκια και έτσι πηγαίνω δεξιά αριστερά με αυτήν....για να καταλάβεις είμαι σαν το Κωνσταντάρα στην ταινία «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» που είχε εκείνη τη καρέκλα που πήγαινε δεξιά και αριστερά σαν δαιμονισμένη.
Και μη μου προτείνετε να διαβάσω βιβλία γιατί δεν θέλω, δεν έχω διάθεση βρε παιδί μου...το μόνο που σκέφτηκα ότι ΄θα ήθελα να κάνω είναι να γράψω όλες τις αγαπημένες μου συνταγές σε όμορφα πολύχρωμα τετράδια...αλλά δεν θα πονέσει η μέση μου γράφοντας????
Μήπως να πέσω για ύπνο και να ξυπνήσω τη Δευτέρα το πρωί φρεσκαδούρα???????
Μήπως είμαι τόσο κενή σαν άδεια κατσαρόλα????
Ουφ δεν ξέρω...πείτε καμιά ιδέα!



Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007

Καλή εβδομάδα???????


Από τα άγρια χαράματα με ξύπνησαν από το αστυνομικό τμήμα να πάω να παραλάβω κάτι….έδωσα τόπο στην οργή παρότι μου τη σπάει να με ξυπνούν για ηλίθιο λόγο πρωί πρωί
Σηκώθηκα και πήγα κατευθείαν στο μπάνιο….αφού έκανα ένα καυτό μπανάκι διάλεξα τα ρούχα μου στέγνωσα τα μαλλιά μου ντύθηκα και αποφάσισα ότι τίποτα δεν θα μου χαλούσε την βδομάδα που μόλις ξεκινούσε. Φόρεσα ένα χαμόγελο και τα μαύρα μου γυαλιά και με τον καφέ στο χέρι αποφάσισα να κάνω surprise στους συναδέλφους μου που θα έβλεπαν μετά από καιρό να έχω πάει πρώτη στο γραφείο

Διασχίζοντας ο δρόμο σκεφτόμουν πόσο ευγενικοί ήταν αυτοί οι αστυνομικοί...δεν είχα πετύχει ποτέ τόσους πολλούς ευγενικούς μπάτσους μαζεμένους και αυτό με έκανε να χαμογελάω, μιας και ένιωθα όπως ο Κολόμβος όταν αντίκρισε την Αμερική...σκεφτόμουν ότι θα έγραφα ένα πολύ καλό ποστ γι αυτούς γιατί πραγματικά τους άξιζε μιας και μου αρέσει να είμαι δίκαιη...

Έφτασα μόλις 9.10 κάτω απο το γραφείο και βρήκα αμέσως παρκάρισμα...είναι μεγάλο επίτευγμα να βρίσκεις parking κάτω από τη δουλειά σου στο κέντρο της πόλης Δευτέρα πρωί...αγόρασα και καρτούλες για να μαι νόμιμη και ξεκίνησα να περάσω το δρόμο για αν μπω στην πολυκατοικία μας.

Σκεφτόμουν πόσο ωραία έχει ξεκινήσει η εβδομάδα μου και φυσικά η μέρα μου...στο στενό δρομάκι μας έχει μια νησίδα που είναι παρτεράκι...ως άλλη Τζέιν (βλ. Ταρζαν)εγώ περνάω πάντα από κει πάνω(έτσι κι αλλιώς μόνο χώμα έχει) καθώς ανέβηκα λοιπόν είδα τον αφεντικό μου και φώναξά....Σπυυυυυυυυυυ.......σντουπ.

Πρέπει να έψαχνε αρκετή ώρα να βρει από πού ήρθε η φωνή, αφού εγώ είχα προσγειωθεί ανάποδα στο έδαφος...βλέπετε πέρα απο χώμα το γαμωπαρτεράκι είχε και ένα λάστιχο το οποίο παρέσυρα μπουρδουκλώθηκα και βρέθηκα ανάσκελα

Αφού με εντόπισαν και με σήκωσαν κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά...ναι μεν το πόδι κουνιόταν αλλά ήξερα ότι ήταν ζεστό...ακούμπησα σε ένα αυτοκίνητο και σαν να μη τρέχει τίποτα παρήγγειλα καφέ από το καφετζή ο οποίος μέσα του γελούσε με τη βούτα μου...

Ήπια τον καφέ μιλώντας με το αφεντικό και όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο πονούσα...αποφάσισα να πάρω στα εφημερεύοντα...έτσι βρέθηκα στο Ιπποκράτειο για ακτινογραφίες.
Διάστρεμμα διέγνωσαν τελικά και μου παν 3 βδομάδες το λιγότερο θα χρειαστεί για ανάρρωση..μου το δέσανε με φόρτωσαν και με αντιφλεγμονώδες και κατέληξα σπίτι μου.

Τα πράματα γίνανε πολύ χειρότερα όταν σαν ήρωας από άλλο πλανήτη αποφάσισα με τις πατερίτσες που με προμήθευσε η μαμά να ανέβω στον πάνω όροφο που είναι ο υπολογιστής...ήταν αδύνατο...ίσως το δυσκολότερο που έχω υποβάλλει τον εαυτό μου να κάνει...απορώ πως το κάνουν...

Γύρισα ηττημένη στον καναπέ και πήρα τηλέφωνο το τεχνικό των υπολογιστών να έρθει αύριο πρωί πρωί να μου τραβήξει γραμμές κάτω και να μου κατεβάσει και τον υπολογιστή...
Μην τρελαθούμε κιόλας που θα μείνω τόσο καιρό off. Πήρα και την κουμπάρα μου να ρθει να με κάνει να φάω γιατί πολύ πεινούσα...γιατί συν όλων των άλλων είναι και η μανούλα μου άρρωστη με ίωση μάλλον γαστρεντερίτιδας!!!!!

Όλο το μεσημέρι σκεφτόμουν πιθανούς τρόπους για να ανέβω τα σκαλοπάτια...τελικά το βρήκα και ήρθα για να γράψω το post....με τον κώλο...
Πόσο χρήσιμος αποδείχτηκε ότι είναι τελικά!!!!!χαχαχαχα

Από αύριο θα μπορώ να σας διαβάζω όλους...και μάλλον θα μαι η πρώτη που θα αφήνω σχόλια αφού δεν θα ασχολούμαι με τίποτε άλλο εκτός από το blogging!!!!!

Το μόνο που με στεναχώρησε είναι ότι θα χάσω μια συνάντηση που πήρε το αυτί μου πως θα γίνει...σνιφ!

Βρε...δεν έρχεστε Θεσσαλονίκη να με δείτε κιόλας να κεράσω και ζεστή μπουγάτσα??????

Καλή εβδομάδα να χουμε???!!!!!????

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2007

Ήταν να ανοίξουμε πανιά...

Ακούω όλο το απόγευμα στο repeat αυτό το κομμάτι...
Αρνούμαι να ακούσω οτιδήποτε άλλο...ούτε καν την ίδια μου τη φωνή δεν θέλω να ακούω σήμερα.


Που με πηγαινει αυτό το φως αλήθεια που με πάει
μοιαζει να φεύγει προς τα μπρος, μα όλο πίσω γυρνάει


Δρόμοι απο χώμα κι ουρανό και θάλασσας αλμύρα
πόσες γιατρέψατε πληγές πόσα για μένα πήρα


Δεν το παθαίνω συχνά, συνήθως θέλω να μιλάω, να μιλάω πολύ, και να σκεπάζω τους ήχους τις μουσικής...αλλά σήμερα με καλύπτουν τα λόγια του Πλιάτσικα...η μουσική του.

Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος

Αυτός ο όμορφος στίχος ταίριαζει στο ταξίδι μου... το ακούω δυνατά περνώντας το τροπικό του καρκίνου κάπου κόντά στην άλλη άκρη της γης, στη μέση του πουθενά και στο κύκλο του απόλυτου.

Μόνος παλέυω το καιρό, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Αχ Θάλλασα μου να ξερες μόνο πόσο μου λείπεις...πόση μόναξιά έχει εδώ στη στεριά να ξερες.

Πετάει και τρέχει βιαστικό, κι αυτό το καλοκαίρι
έρχεται προς το μέρος μας, κάνει πως δεν μας ξέρει

Που μας πηγαίνει αυτό το φως, αλήθεια που μας πάει
μοιαζει να φευγει προς τα μπρος, μα όλο πίσω γυρνάει


Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος

Ταξίδι στον ωκέανο, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Γελάω...σιωπηλά, ο στίχος αυτός μου ανήκει.
Όπως μου ανήκουν κι όλα όσα έζησα τα τελευταία χρόνια...όμορφα και άσχημα.

Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Μόνος παλέυω το καιρό, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Που με πηγαινει αυτό το φως, αλήθεια που με πάει
μοιαζει να φευγει προς τα μπρος μα όλο πίσω γυρνάει.

Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης '07

Πέρα του ότι το τραγούδι που κέρδισε ήταν πολύ καλό...ο τραγουδιστής μας έκανε να γελάσουμε όταν δίνοντας του το βραβείο είπε....ΠΛΛΛΛΛΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ??????? Α ρε Θεσσαλονίκη απίστευτη πάλι έγραψες!!!!


Απολάυστε το!


ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2007

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VS ΑΘΗΝΑ

Μας καρφώθηκε τις προάλλες μαζί με το φίλο μου τον Σπύρο να ανακαλύψουμε ποιες λέξεις που χρησιμοποιούμε στη Θεσσαλονίκη δεν τις ξέρουν οι Αθηναίοι, πολλές δεν τις έχουν ακούσει ποτέ στη ζωή τους, κάτι που ανακάλυψα από τους φίλους μου στην Αθήνα που με κοιτάνε όταν μιλάω λες και τους μιλάει ο Πούτιν!!!!


Πλλλλάκα με κάνεις? – Πλάκα μου κάνεις?

(ελάτε τώρα αιτιατική είναι!!!!)


Κουτούρντισες – Ξεσάλωσες

(χρησιμοποιείται κυρίως στα παιδιά : « κάτσε ηρέμησε λίγο, κουτούρντισες σήμερα»)


Σουβλάκι – Καλαμάκι

(εδώ πρέπει να παραδεχτείτε ότι λέτε βλακεία αφού καλαμάκι είναι αυτό που ρουφαμε…ε????)


Μπουγάτσα με τυρί – Τυρόπιτα

(δεν έχω τίποτα να πω απλά ότι έχουμε και με κιμά και με σπανάκι και με ότι μας παραγγείλετε)


Πάνε να φέρεις – πήγαινε να φέρεις

(εντάξει αυτό ίσως να το κόψαμε λόγω βαρεμάρας)


Πανσέτα – Μπριζολάκι

(βασικά η πανσέτα δεν είναι ακριβώς μπριζολάκι αλλά δεν μπορώ να το περιγράψω τούτη τη στιγμή)

Κούτρα - Τσάμπα

("τη βγάλαμε κούτρα σήμερα")


Φουϊτ – έπαθα λάστιχο

(δηλαδή τα ποδήλατα σας δεν παθαίνανε φούϊτ????????)


Όζα – Μανό

(Πονεμένη γυναικεία ιστορία …κάτι πήρε το αυτί μου ότι έχει σχέση με γαλλικά η Όζα αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω διότι πολύ απλά δεν ξέρω γαλλικά)


Ντιπ για ντιπ - τελείως μα τελείως

(διαφορες ερμηνείες όπως "μα είσαι ντιπ για ντιπ?" το πρώτο ντιπ είναι τελείως και το δεύτερο κουτός, δηλ. μα είσαι τελείως κουτός. Επίσης καμιά φορά για να δείξουμε έμφαση λέμε " αυτός είναι ντιπ για ντιπ κουτός" και πέρνουν και τα δύο ντιπ την ερμηνεία τελείως)

Σαλάτες αλοιφή - Σαλατα Μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, ρώσικη κλπκλπ

Ξες - Ξέρεις ή Πάνε - Πήγαινε

(πόσα ξές διαστήματα)

Καρντάσι - Αδερφός/ή
(χώρις σχόλια, τα καθημερινά δεν τα έγραψα...thanks Στάθη)

O greekmedianews μου ξύπνησε κύτταρα με αλτσχαίμερ thanks


Κακάο-Μίλκο (ανεξαρτήτως μάρκας)

(δεν το ήξερα ομολογώ!!!)


Λεμονάδα - Λεμονίτα

(ούτε αυτό το ξέρω!)


Τυρί - Φέτα

(μεγάλο μπέρδεμα λέμε έχουν φάει)


Κασέρι - Κίτρινο τυρί

(άκου κίτρινο τυρί...το κασέρι για την Αθήνα ποιό είναι????)

Και φυσικά η καλύτερη απορία όλων των εποχών εκφράστηκε απο το greekmedianews

"ανεξήγητο παραμένει γιατί κανείς δε ζητάει φετόπιτα, αλλά τυρόπιτα..."


Ευχαριστώ fevis


Ντεμέκ - ...και καλά

(με είπε ότι ντεμέκ ήταν αρρωστη )


και μια ευγενική χορηγία της boutsoukas και του Sam(αγνώστων λοιπων στοιχείων)


Ροξ (γλυκό)- καλά στα γήπεδα στην Αθήνα τι πουλάνε??


Μαύρα σπόρια - Ηλιόσποροι


Ασπρα σπόρια- Πασατέμπο


Γκαζόζα- Όχι Sprite ούτε 7Up


Σαν Φιστίκ - Φυστίκια Αιγίνης


Καυτερή πράσινη πιπερια - ξέρω πολλούς Αθηναίους που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει τέτοιο ζαρζαβατικό!


πάνινα παππούτσια - ελβιέλες
(τι είναι ελβιέλες????)


Ναι για - ναι αμέ
(ναι για σε λέω γιαβρούμ)


Kλάϊν Μάϊν - ότι να ναι, αστα να πάνε

(Κάποτε τηλεφώνησα στη Δάφνη που δούλευε σε εταιρεία στην Αθήνα και της είπα ότι ανακάλυψα ότι οι Αθηναίοι δεν ξέρουν τι θα πεί Κλάϊν Μάϊν, δεν το πίστεψε και κατευθείαν ξεκίνησε να λέει στους συναδέλφους της "είμαστε κλάϊν Μάϊν" και μου λέει ψιθυριστά " ρε μ***α με κοιτάνε στα UFO!" χαχαχαχαχα )


Tippex ή σβυστικό - Blanco

(καλά θυμάσαι geokalp)



Υπάρχουν κι άλλες είμαι σίγουρη αλλά το αλτσχαίμερ δεν με βοηθάει…βάλτε ένα χεράκι να θυμηθούμε και να γελάσουμε

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Αμα δεν παινέψεις το σπίτι σου....

...θα πέσει να σε πλακώσει




και επειδή εγώ σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να με πλακώσει
και επειδή συμπαθώ πολύ τα 3 πουλέν του σταθμου(+ σκύλος)
και επειδή ακούω imagine πριν βγει στον αέρα
και επειδή ήθελα πολύ ένα τέτοιο ραδιόφωνο
γι'αυτό και το postάρω και προτείνω να το δοκιμάσουν όλοι

http://www.imagine897.gr/B979CC9A.el.aspx

Αχ και πόσο χάρηκα που ξανακουσα μετά απο χρόνια το Τάσο τον Μητακίδη

Καλή επιτυχία παίδες!!!!!!!

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

Ας αλλάξουμε κλίμα....

Ξέρω ότι θα πείτε πως είμαι διχασμένη προσωπικότητα...αλλά ειλικρινά δεν θέλω να σας μελαγχολώ...και επειδή ο καιρός εδώ στη Θεσσαλονίκη σκοτείνιασε(επικίνδυνα), και επειδή εγώ του αντιστέκομαι του παλιόκαιρου, βρήκα κάτι να με κάνει να γελάσω

Νοσταλγία

Πως περνάν τα χρόνια έτσι…σαν χθες θυμάμαι που περίμενα στην πλατεία το λεωφορείο για να με πάει στο σχολείο…κι όμως έχουν περάσει 12 τουλάχιστον χρόνια.

Ήμασταν η χειρότερη τάξη που πέρασε…έτσι λένε.

Το χαβαλέ που κάναμε δεν περιγράφετε…ούτε το ξύλο βγήκε από το παράδεισο βεβαίως βεβαίως δεν συγκρινόταν με μας…


Τώρα θα μου πείτε τι όνειρο είδες, όμως δεν είδα όνειρο, εικόνες είδα και τα θυμήθηκα..


Ένας φίλος την προηγούμενη βδομάδα μου έστειλε πρόσκληση για το facebook…δεν είχα ιδέα τι ήταν και ναι μεν γράφτηκα αλλά δεν του έδωσα και πολύ αξία γιατί δεν το θεώρησα κάτι σημαντικό.

Το Σάββατο το βράδυ έλαβα άλλη μια πρόσκληση από ένα φίλο blogger και μου ξαναδόθηκε η ευκαιρία να μπω…ψάχνοντας στο δικό του προφίλ βρήκα την παιδική μου φίλη και γειτόνισσα και ψάχνοντας στο δικό της προφίλ βρήκα κάποιους παλιούς μου συμμαθητές.


Είχε αρχίσει να αποκτά ενδιαφέρον.


Είδα ονόματα που είχα χρόνια να συναντήσω και κατάενθουσιάστηκα, μέχρι συμμαθητές μου από το δημοτικό βρήκα.

Νιώθεις μια συγκίνηση είναι η αλήθεια αλλά νιώθεις κάτι απερίγραπτό όταν ανακαλύπτεις ότι μερικοί από αυτούς έχουν εξελιχθεί τόσο, που ούτε το φανταζόσουν όταν τους έβλεπες μέσα στην τάξη να παίζουν ΣΚΟΡ 4 εν ώρα μαθήματος!!!!!

Πάνω στην αναζήτηση λοιπόν ανακάλυψα πως ένας από αυτούς είναι αστροφυσικός και ένα ς άλλος ασχολείται με τη ρομποτική…

Ενθουσιάστηκα και μελαγχόλησα δεν το κρύβω, γιατί με έπιασε εκείνο το κάτι που σε πιάνει όταν νιώθεις πόσο πίσω έχεις μείνει, όταν σκέφτεσαι πόσα πράματα θα μπορούσες να χεις κάνει και δεν τα έκανες από βλακεία, από τεμπελιά από φόβο για το άγνωστο.

Δεν λέω αυτό που ήθελα το πέτυχα….μπήκα (και μάλιστα δυναμικά )στο χώρο του μάρκετινγκ που τόσο αγαπούσα και εξελίχθηκα, αλλά…, ίσως με έπιασε το ανικανοποίητο…βλακεία??? Δεν ξέρω.

Αυτό που σίγουρα αισθάνθηκα είναι υπερήφανη για τους συμμαθητές μου και ειδικά για τον Αντώνη…πάντα του φαινόταν ότι ήταν αλλού αλλά δεν είχα δώσει σημασία


Για του λόγου το αληθές παραθέτω βίντεο με τη δουλειά του…δεν πήρα άδεια για να το προβάλλω αλλά ευελπιστώ πως δεν θα μου θυμώσει!


Ελπίζω να καταφέρουμε κάποια στιγμή να ξανασυναντηθούμε!

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Επιστροφή στα πάτρια εδάφη

Μετά απο 4 μέρες στην πρωτεύουσα επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη!!!!
Αχ πόσο την αγαπάω αυτήν την πόλη....ειδικά όταν επιστρέφω απο την Αθήνα
Έχω πολύ δουλίτσα...έχω να διαβάσω και 97 post και μετά θα σας ενημερώσω για τα ευτράπελα του ταξιδιού μου!!!

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Πολιτικές σκέψεις

Δεν ξέρω αν άργησα να μιλήσω για πολιτική…αλλά σήμερα ένιωσα την ανάγκη.

Παρακολουθούσα όλα τα blog με πολιτικό περιεχόμενο την διάρκεια των εκλογών και μου έκανε εντύπωση πόσοι άνθρωποι είχαν άποψη.

Είμαι στο χώρο του ΠΑΣΟΚ από την κοιλιά της μάνας μου…χωρίς καν να το ξέρω.

Ο πατέρας μου με μεγάλωσε με τις αριστερές ιδέες του Ανδρέα Παπανδρέου, τα όνειρά του, και τις φιλοδοξίες του γι αυτή τη χώρα και το λαό της…πολλές φορές στην διαπαιδαγώγηση μου χρησιμοποιούσε τον αυστηρό τρόπο του Ανδρέα…

Το 1981 μόλις 4 χρονών μου έδωσε ένα βαμμένο πράσινο τριαντάφυλλο και με έστειλε στον Αρχηγό να τον φιλήσω και να του το δώσω σε μια κεντρική ομιλία στην παραλία της Θεσσαλονίκης…το 1984 ήμουν πάλι εκεί και σχεδόν σε όλη του την περιοδεία…το 1989 βοηθούσα σε εκλογικό κέντρο γνωστού ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ …στα 12 μου χρόνια έζησα περίεργες καταστάσεις, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι αθώα όλα αυτά …όταν το 1996 είχα πλέον άποψη και δικαίωμα ψήφου αντέδρασα.

Δεν ήθελα να πάω να ψηφίσω…δεν υπήρχε πια ο Αντρέας στο πολιτικό σκηνικό και ο Σημίτης μου έκανε τόσο λίγος, τόσο πλαστικός, τόσο κακή απομίμηση…

Δεν λέω υπήρξε εκσυγχρονιστής και εξευρωπαϊστής και έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ αλλά μετά από αυτό δεν είχε τίποτε άλλο να δώσει.

Έγιναν ομηρικοί καυγάδες με τον πατέρα μου…κόντεψε να πάθει έμφραγμα όταν του ανακοίνωσα ότι θα ψηφίσω λευκό…ακόμα έχω τις φωνές του στα αυτιά μου «το λευκό είναι κάτω η εξουσία, αναρχία, και εγώ δεν θέλω κόρη αναρχική»

Δεν θυμάμαι αν του έκανα το χατίρι εκείνη τη φορά ξέρω όμως πως πάντα ψήφιζα με βαριά καρδιά το ΠΑΣΟΚ ελπίζοντας κάθε φορά κάτι να άλλαζε…τίποτα όμως.

Χτες βρέθηκα σε μια ευχαριστήρια συγκέντρωση του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Πήγα, γιατί πρώτη φορά με κάλεσαν να με ευχαριστήσουν για τη βοήθεια που έδωσα όσο λίγη και αν ήταν αυτή, και ειδικά από κάποιον που δεν εκλέχθηκε τελικά.

Μέσα μου σκεφτόμουν ότι θα θέλει να μαζέψει τον κόσμο για να τους πει σε ποίο στρατόπεδο να ενταχθούν στις 11/11/07…όταν όμως μιλώντας είπε…δεν με απασχολούν τα πρόσωπα…δεν χρωστάω σε κανέναν, τότε άρχισα να τον παρακολουθώ προσεκτικά…ήταν σαν να άκουγα τον πατέρα μου που μιλούσε με λόγια του Ανδρέα για το μέλλον της χώρας και του λαού της.

Μιλώντας αργότερα με τον κ.Τσοχατζόπουλο με προέτρεψε να μπω στο site του και να ρίξω μια ματιά στην πρόταση που έχει συντάξει για το ΠΑΣΟΚ, μου είπε χαρακτηριστικά (σαν να διάβαζε στα μάτια μου την αηδία που νιώθω για όλα αυτά πλέον) «Το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγεννηθεί, η λαϊκή βάση θα αντιδράσει…μέσα από νέες διαδικασίες και μετά από μια τριετία τουλάχιστον θα ξαναγεννηθεί και θα γίνει όπως πρέπει, θα βρει το δρόμο που του αρμόζει και εμείς θα ήμαστε εκεί να το στηρίξουμε, έτσι μικρή?»

Και όταν τον ρώτησα ποιος θα ηγηθεί αυτής της πρότασης μου απάντησε κοφτά «η λαϊκή βάση, τα πρόσωπα περνάνε και φεύγουν η ιδεολογία και οι ανάγκες παραμένουν»

Αναθάρρεψα και μόλις ήρθα στο γραφείο μπήκα στο site του και διάβασα…

Ναι, ανοιχτά πλέον, μπορώ να ξανάενταχθώ με την ίδια πώρωση που είχε ο πατέρας μου, δίπλα σε αυτές τις απόψεις γιατί αυτές με εκφράζουν απόλυτα.

Όποιος και να τα πρότεινε μαζί του θα ήμουνα.

Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ακολουθούμε έναν και να αρχίσουμε να πηγαίνουμε όλοι μαζί.

Πρέπει να σταματήσουμε να τους δίνουμε εξουσία χωρίς να ξέρουμε πως θα τη χρησιμοποιήσουν, πρέπει να απαιτήσουμε δεσμεύσεις και εγγυήσεις από οποιονδήποτε θέλει να κάτσει στην θέση του καπετάνιου αυτής της χώρας.


Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2007

Η ιστορία της μύτης μου και των γύρω περιοχών!!!

Υποτίθεται πως έκανα επέμβαση (συρρίκνωση κόγχης) για να σταματήσω να έχω πονοκεφάλους και να σταματήσω να φτερνίζομαι σαν τη μαύρη συνέχεια…

Υποτίθεται πάντα…γιατί έκανα την επέμβαση πόνεσα υπέφερα αλλά είχα στο μυαλό μου ότι δεν θα πονάω αργότερα και έτσι έκανα τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Την Δευτέρα πήγα και για καθαρισμό και ο γιατρός περήφανος για το επίτευγμά του, μου ανακοίνωσε πως «μια νέα εποχή ξεκινάει στην ιστορία της μύτης μου».

Όντως δεν είχε άδικο, από την Τρίτη φτερνίζομαι πιο συχνά, και στο κεφάλι μου έχουν εγκατασταθεί μικρά τερατάκια με μπαλτάδες στα χέρια που χοροπηδάνε ασταμάτητα και ακούραστα όλο το 24ώρο, μάταια προσπαθώ να τα ξεγελάσω με δόσεις Depon Panadol Mesulid Lonarid…είναι ανίκητα τα γαμωτερατάκια.

Τόσο χαρούμενα είναι, που χτες κάνανε τα μισά πάρτι στο κεφάλι μου και τα άλλα μισά στο στομάχι μου…ε αποτέλεσμα να με κάνουν να αγκαλιάσω τη λεκάνη της τουαλέτας και να παρακαλάω για έλεος…έπιασα τον εαυτό μου να κοιτάει με προσοχή τη λεκάνη αφού είχα βγάλει ότι ΔΕΝ υπήρχε (δεν μπόρεσα να φάω όλη μέρα) μήπως εντοπίσω κανένα από αυτά, αλλά τίποτα.

Ψάχνω και το γιατρό αλλά δεν το βρίσκω και το πάρτι συνεχίζεται…

Όχι τίποτα άλλο αλλά έχω και ταξίδι στην Αθήνα και αλήθεια σας λέω δεν θέλω να κατέβω στην πρωτεύουσα παρέα με τα γαμωτερατάκια. Θέλω να κατέβω ΜΟΝΗ μου!

Ξέρω πως μια είναι η λύση….να αλλάξω κεφάλι!!!!!

Αυτό που φοβάμαι πλέον πιο πολύ, είναι μην εισχωρήσουν στον εγκέφαλο με τίποτα πυρσούς, και κάψουν και τα τελευταία εγκεφαλικά κύτταρα που μου έχουν απομείνει.

Τι θα κάνω????

Γιατρέ μου θα ζήσω???????

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007

Χαλαρώστε

Τα καλύτερα απο αυτά που μου στειλαν!







Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ



> >

> >1. Εμφανίστηκε σε γαριδάκια, και αντιγράφτηκε μετά απ’ όλες τις μάρκες:

> >Μπορεί να είσαι ο νικητής, δεν είναι απαραίτητη η αγορά του προϊόντος,

> >πληροφορίες εντός. (Μπορώ βέβαια και να γλιτώσω, αν χακέψω το κουτί...)

> >

> >2. Σε ιμιτασιόν μάρκας πιστολάκι για μαλλιά:

> >Μην το χρησιμοποιείτε κατά την διάρκεια του ύπνου. (Αγκού;)

> >

> >3. Σε all brand σαπούνι ελληνικής παραγωγής:

> >Xρησιμοποιήστε το σαν κανονικό σαπούνι. (Ok, δε θα το φυτέψω στη γλάστρα, > >να > >είσαι σίγουρος!)

> >

> >4. Σε κατεψυγμένο φαγητό:

> >Πρόταση σερβιρίσματος: Ξεπαγώστε το. (Βασικά καλά που μου τό ‘πες γιατί > πού > >να > >γδύνομαι για να το σερβίρω με παγοκόφτη...)

> >

> >5. Σε κάλυμμα κεφαλιού για ντους:

> >Προσοχή: Χωράει μόνο ένα κεφάλι. (Το έχω υπόψη μου, αλλιώς θα έπαιρνα το > >μοντέλο - Λερναία Ύδρα)

> >

> >6. Σε πακέτο με γλυκό τιραμισού (τυπωμένο στον πάτο):

> >Μην το αναποδογυρίζετε. (Πολύ αργά, την πάτησα! Μήπως νά ‘παιρνα και > >δεύτερο;)

> >

> >7. Σε υπνωτικό χάπι:

> >Παρενέργειες: Μπορεί να προκαλέσει υπνηλία... (Βαριά η επιστήμη για μας

> >τους > >αδαείς...)

> >

> >8. Σε φωτάκια Χριστουγέννων με μεγάλα γράμματα:

> >Μόνο για εσωτερική και εξωτερική χρήση. (Κι εγώ που έλεγα να τα φυτέψω στο > >περιβόλι...)

> >

> >9. Σε αποκριάτικη παιδική στολή Σούπερμαν με αυστηρό ύφος:

> >Φορώντας αυτή τη στολή δε μπορείς να πετάξεις. (Εδώ δολοφονείται η > >μεγαλύτερη > >παιδική φαντασίωση)

> >

> >10. Σε πακέτο ξηρών καρπών αεροπορικής εταιρείας:

> >Οδηγίες: Ανοίξτε το πακέτο, φάτε τους ξηρούς καρπούς.

> >

> >11. Σε κουβέρτα από την Ταϊβάν:

> >Να μη χρησιμοποιείται για προστασία σε τυφώνες.

> >

> >12. Σε καθρέφτη σε δίκυκλο:

> >Θυμήσου:Τα αντικείμενα στον καθρέφτη είναι στην πραγματικότητα πίσω σου.

> >

> >13. Στο καπάκι ενός μπουκαλιού με γάλα (Αγγλία):

> >Αφού ανοιχτεί, κρατήστε το όρθιο.

> >

> >14. Σ’ ένα σπρέι για έντομα στη Ν. Ζηλανδία:

> >Αυτό το προϊόν δεν έχει δοκιμαστεί σε ζώα.

> >

> >15. Σ’ ένα Γιαπωνέζικο προϊόν για τις αιμορροϊδες:

> >Ξαπλώστε στο κρεβάτι και βάλτε το «όπως-το-λεν» αργά σαν σπαθί στο θηκάρι > >του. > >Την ώρα που το βάζετε, για περίπου 5 λεπτά, μείνετε ήσυχοι... (Ουρλιάξτε > >μετά!)

> >

> >16. Σε κάποιες χώρες στη βάση του μπουκαλιού της Κόκα Κόλας:

> >Ανοιξτε απ’ την άλλη μεριά.

> >

> >17. Σ’ ένα μπλέντερ για τρόφιμα (Ιαπωνία):

> >Να μη χρησιμοποιηθεί για την άλλη χρήση. (Εδώ αρχίζω και έχω σοβαρές

> >απορίες... > >Και, υπόψη, δεν έλεγε “για > >άλλη χρήση”. Το έχω μεταφράσει όπως ήταν “για ΤΗΝ άλλη χρήση”)

> >

> >18. Σ’ ένα κουτί φιστίκια (ΗΠΑ):

> >Προσοχή. Περιέχει φιστίκια. (Ναι, ε; Ας το καλό! Έλεγα κι εγώ...)

> >

> >19. Στο κουτί ενός αλυσσοπρίονου (Σουηδία):

> >Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε την αλυσίδα με τα χέρια σας ή τα

> >γεννητικά > >σας όργανα... (Σκέφτομαι... ποιο τηλεφώνημα πελάτη τους έκανε να > προσθέσουν > >αυτήν την οδηγία;)

> >

> >20. Στη συσκευασία κάποιου σίδερου σιδερώματος:

> >Μη σιδερώνετε τα ρούχα ενώ τα φοράτε (Άμα τα φοράει άλλος;)

> >

> >21. Στη συσκευασία ενός παιδικού αντιβηχικού:

> >Μην οδηγείτε αυτοκίνητο, ούτε να χρησιμοποιείτε μηχανές.

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Δείξε μου το τασάκι σου...

μόλις έλαβα το παρακάτω με e-mail και πολύ γέλασα...















...γιατί έχω συνήθως το τασάκι του μ**ακα!!!!!!

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2007

Περι μύτης ο λόγος!!!! ΑΨΟΥΟΥΟΥΟΥ!

Γενικά φημίζομαι για την ψυχραιμία μου όσον αφορά ιατρικά θέματα...πρώτη τρέχω πάντα στα νοσοκομεία για ηθική συμπαράσταση...να φροντίσω τους άρρωστους φίλους μου, να σταματήσω το αίμα από μικροπληγες , να προσφέρω Α’ Βοήθειες κλπ κλπ...

Όταν όμως πρόκειται για μένα τότε χέζω στα βρακιά μου!!!!

Μπορώ να αντιμετωπίσω τον πόνο όπως και το αίμα εκείνο που δεν μπορώ είναι οι επεμβάσεις...

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ όσο ανώδυνες και αν είναι
Αύριο θα πρέπει να κάνω μια που πρακτικά όπως είπε ο γιατρός είναι ανώδυνη, θεωρητικά δεν μου είπε όμως....

Από τη μια σκέφτομαι ότι επιτέλους θα σταματήσω να φτερνίζομαι και να έχω πονοκεφάλους από την άλλη όμως παρακαλάω τα Alien να έρθουν και με απαγάγουν για ένα 24ωρο…

Και για να μην αφήσω απορίες θα κάνω συρρίκνωση της κόγχης!!!

Έχω όπως είπε ο γιατρός τα τρία κακά της μοίρας μου μέσα στη μυτούλα μου…ιγμορίτιδα, πολύποδες και αλλεργία!!!

Βραβείο θα πρέπει να πάρω!!!!

Σας αφήνω λοιπόν πάω να κάνω καμιά βόλτα στη παραλία μπας και με εντοπίσει και κανένα U.F.O. και τη γλιτώσω

Σνιφ, κλαψ, ουφ και όλα τα συναφή!!!!!!

See you I hope soon!

Τουλάχιστον βρήκα κάτι αστείο να γελάω....


Γείτσες

Μύθοι και Αλήθειες!!!!

Λένε πως ύστερα από ένα έντονο καβγά κάνεις υπέροχο σεξ...δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω γιατί δεν μου χει τύχει.

...


Αυτό που μπορώ να πω με ασφάλεια, είναι ότι, ύστερα απο έναν έντονο καβγά κάνεις υπέροχα γιουβαρλάκια!!!!!



Καλή εβδομάδα να χουμε!

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2007

FRIENDS

That's What Friends Are For

Πέρασα ένα πολύ όμορφο σαββατοκύριακο παρέα με την κουμπάρα μου…

Πόσο το αγαπάω αυτό το παιδάκι γιατί ακόμα παιδάκι είναι για μένα…κι ας την πάντρεψα πριν 1 μήνα και τώρα πλέον είναι η Γυναίκα του Πετράκι.
Χρόνια Πολλά επί της ευκαιρίας…να είστε πάντα ευτυχισμένοι.

Όλη τη βδομάδα που πέρασε φρόντιζε να με έχει μες στα πόδια της, άλλοτε γιατί δήθεν χρειαζόταν βοήθεια και άλλοτε ότι δήθεν ήθελε παρέα…

Ξέρω καλύτερα από όλους ότι αυτή τη περίοδο είναι πολύ κουρασμένη και πολύ φορτισμένη με τις αλλαγές που επήλθαν στη ζωούλα της…και πως η μόνη παρέα που πραγματικά θα την ξεκουράσει και θα την ηρεμήσει είναι η αγκαλιά του αντρούλη της και αυτό με ευχαριστεί ιδιαίτερα, είναι όμορφο οι φίλοι σου να νιώθουν τον απόλυτο έρωτα…

Μάζεψε τα προβληματάκια της τα έβαλε σε μια αποθηκούλα και ήρθε πλάι μου…αθόρυβα…καταλάβαινα από τον τρόπο που με κοίταζε ότι είχε αντιληφθεί ότι κατέρρεα τον τελευταίο καιρό και ας έκανα τα πάντα για να της το κρύψω…

Προσπάθησε λοιπόν (και τα κατάφερε) να μου πει με πράξεις πως τίποτε δεν άλλαξε επειδή δημιούργησε την δική της οικογένεια…τίποτε δεν άλλαξε επειδή έλειψα τρία χρόνια από κοντά της…τίποτε δεν άλλαξε επειδή η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε να μου προσάψει μια βαρύτατη κατηγορία για να σκεπάσει την γύμνια της…τίποτε δεν άλλαξε επειδή κάποιοι με έκριναν αυστηρά κι ας τους ονόμαζα κάποτε «κολλητούς»…

Όταν επέστρεψα για αυτήν ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα…

Έχει μια ικανότητα να αντιλαμβάνεται πόσο αιμορραγεί η ματωμένη μου ψυχή και να ακουμπάει την κατάλληλη στιγμή απαλά βαμβάκι πάνω της και να μου παίρνει το πόνο
Τόσο απλά και τόσο αθόρυβα…
Στέκεται υπομονετικά πλάι μου και περιμένει…περιμένει να της ζητήσω να κάνουμε ακόμα και τούμπες αν αυτό θα με κάνει να της χαμογελάσω…
…και της χαμογέλασα όταν κάναμε τις καλές νοικοκυρούλες ετοιμάζοντας γλυκά στο νέο της σπιτικό.

Το ευχαριστήθηκα το κέικ που φτιάξαμε γιατί πέρα από τα συνηθισμένα υλικά είχε και πολύ αγάπη μέσα…

Ο ωκεανός της μοναξιάς που έρεε μέσα μου μετατράπηκε σε ρυάκι…τόσο απλά

Το πιο όμορφο πράμα στο κόσμο είναι να σε σκέφτονται…

…Σε ευχαριστώ Αλικούλα



Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ


Αθλιόφυτο, το
Διακοσμητικό φυτό σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και άλλους χώρους δημόσιας χρήσης που κανείς δε φροντίζει και γι’αυτό έχει τα μαύρα του τα χάλια. Φημολογείται ότι η αυτοκτονία του Καρυωτάκη οφείλεται στην παρουσία αθλιόφυτων στη δημόσια υπηρεσία όπου εργαζόταν στην Πρέβεζα.
Απλυτήρι, το
Το ποτήρι που αφήνουμε δίπλα στο νεροχύτη για να πίνουμε νερό ώστε να μη βγάζουμε καθαρό από το ντουλάπι κάθε φορά. Να σημειωθεί ότι η λέξη δεν έχει πληθυντικό. Αν είναι πάνω από ένα, τότε λέγονται σκέτο «άπλυτα ποτήρια».
Αφαναροψία, η
Οφθαλμολογική πάθηση ορισμένων Ελλήνων οδηγών κατά την οποία το κόκκινο και το πορτοκαλί των φωτεινών σηματοδοτών θεωρούνται αποχρώσεις του πράσινου, οπότε δεν προκύπτει λόγος να σταματήσουν.
Γκαλαξίλα, η
Η χαύνωση και η κατατονία που σε πιάνει όταν ακούς Γκάλαξι FM για πάνω από δυο ώρες. Πολλά θανατηφόρα δυστυχήματα στις εθνικές οδούς οφείλονται σε γκαλαξίλα.
Γουστέλλειψη, η
Η επιστημονικά ανεξήγητη πάθηση από την οποία υποφέρουν ορισμένοι συνάνθρωποί μας κατά την οποία νομίζουν ότι το λαχανί συνδυάζεται επιτυχώς με το κόκκινο της φωτιάς ή, εδώ που τα λέμε, με οποιοδήποτε άλλο χρώμα.
Δεγράφυλοι, οι
Ο στόλος των στυλό που φυλάμε στη μολυβοθήκη μας, παρότι έχουν πάψει από καιρό να δουλεύουν. Έχει παρατηρηθεί πως κάθε φορά που πρέπει να γράψουμε στα γρήγορα κάποιο τηλέφωνο ή μια άλλη πληροφορία, πιάνουμε δεγράφυλο και τσαντιζόμαστε, οπότε μας έρχεται να τους πετάξουμε. Παραδόξως όμως, δεν τους πετάμε αλλά τους ξανατοποθετούμε στη θέση τους.
Δολιοκλωστή, η
Ύπουλη κλωστούλα που κρέμεται από κάποιο είδος ρουχισμού και που μόλις τραβάς για να την κόψεις, καταλήγεις να ξηλώσεις το μισό ρούχο.
Επισκεπτολογίες, οι
Οι δικαιολογίες που εκφράζουμε για το χάος που επικρατεί σπίτι μας σε επισκέπτη προτού προλάβει εκείνος να πει τίποτα. "Συγνώμη για το χάος που βλέπεις αλλά δεν πρόλαβα να μαζέψω", είπε ο Πέτρος χωρίς καμιά πειστικότητα.
Ζαρχίδης, ο
Αυτός που κουνά τα ζάρια για 3 λεπτά, τα φυσά, τα ευλογεί, τους κάνει τρισάγιο κα. εκνευρίζοντας μέχρι φόνου ή αυτοκτονίας τους συμπαίκτες του. Ζαρχιδιά. "Αν είναι ν' αρχίσεις τις συνηθισμένες ζαρχιδιές σου, θα παίξω με τον Μπάμπη", προειδοποίησε ο Μήτσος τον φίλο του στο καφενείο.
Ημιαλεξιβρέχομαι, ρ. αμετβ.
Μοιράζομαι με κάποιον την ίδια ομπρέλα, αφού υπάρχει μόνο μία, οπότε καταλήγουμε κι οι δύο να έχουμε από ένα βρεγμένο ώμο, αλλά γινόμαστε καλύτεροι φίλοι.
Ισορροπητήρι, το
Αυτό το κάτι (καπάκι μπύρας, πετρούλα, ξυλαράκι) που επιστρατεύουμε για να φέρουμε ένα τραπέζι που τραμπαλίζει στα ίσια του σε λαϊκά ταβερνάκια. "Θα μας φέρετε πρώτα λίγο νερό κι ένα ισορροπητήρι;"
Καμικαζέντομο, το
Έντομο, κυρίως μυγάκι, που έχει ταχθεί να αυτοκτονήσει μέσα στον καφέ σου ή στο κρασί σου και δε λέει να φύγει μέχρι να πέσει μέσα. Ορισμένα καμικαζέντομα έχουν ως σκοπό ζωής να εξερευνήσουν τα ρουθούνια σου.
Κρετινερωτήσεις, οι
Ερωτήσεις με πασίδηλες απαντήσεις που συνηθίζουν να κάνουν οι δημοσιογράφοι σε δύσμοιρους πολίτες. Οι εν λόγω ερωτήσεις καταδεικνύουν περίτρανα ότι οι δημοσιογράφοι έχουν IQ φρυγανιάς. Πχ Σε κάποιον που μόλις έχει πέσει από τον έκτο όροφο: Πονάτε; Σε κάποιον που μόλις έχασε μάνα, πατέρα, τρία αδέρφια και το σκυλάκι του σε αυτοκινητιστικό: Πώς αισθάνεστε;
Κτελοντούρι, το
Το είδος ελεεινής μουσικής που σε κρατά ξύπνιο σε νυχτερινά ταξίδια με τα ΚΤΕΛ. Το μεγαλύτερο μέρος της άγρυπνης νύχτας το περνάς αναρωτώμενος πώς είναι δυνατόν ο οδηγός να είναι στα ντουζένια του στις 4 η ώρα το πρωί.
Λακκουβάραθρα, τα
Λακκούβες γεμάτες νερό στους αθηναϊκούς δρόμους οι οποίες μπορεί και να αποτελούν πύλες εισόδου στα έγκατα του Αδη, οπότε καλό είναι να τις παρακάμπτετε και όχι να πατάτε μέσα τους.
Ματισκύψιμο, το Η ανόητη, ανώφελη συνήθεια να σκύβουμε πέντε εκατοστά το κεφάλι όταν περνάμε μπροστά από άλλους θεατές σε σινεμά ή θέατρο ώστε να φτάσουμε στη θέση μας, λες και ο υπόλοιπος όγκος μας φάτσα φόρα δεν τους ενοχλεί.
Μελλοχρήσιμο, το
Αντικείμενο πασιφανώς άχρηστο το οποίο το φυλάω κάπου γιατί ίσως στο μέλλον φανεί χρήσιμο. Αποτελεί συμπαντικό κανόνα ότι τα μελλοχρήσιμα, όταν τελικά τα χρειαστούμε στο μέλλον, ποτέ δε θυμόμαστε πού τα έχουμε βάλει.
Μυξοδιαγνωστική, η
Το να φυσάς τη μύτη σου και μετά να κοιτάζεις το μαντήλι για να δεις τι εξήλθε, ίσως τελώντας υπό την πεποίθηση ότι κατ'αυτόν τον τρόπο θα διαγνώσεις τρομερά πράγματα για την υγεία σου ή θα αντικρίσεις κάτι πρωτόγνωρο.
Ξούρλο, το
Το κατώτερο ζωικό είδος Χαζογκόμενους Ξάνθους Ξάνθους, συγγενείς με την αμοιβάδα, που απαντάται σε πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές και που αναπαράγεται σαν κουνέλι, δυστυχώς όμως δεν είναι εξίσου νόστιμο. Το κυνήγι του ζώου αυτού επιτρέπεται όλο το χρόνο επειδή ο πληθυσμός του έχει αυξηθεί υπερβολικά και απειλεί την καλλιέργεια του τόπου (την πνευματική).
Ουραλπισία, η
Η κατάθλιψη κι απελπισία στην οποία περιέρχεται κανείς όταν για πολλοστή φορά επιβεβαιώνεται η ανικανότητά του να επιλέξει την πιο γρήγορη ουρά σε σούπερ μάρκετ ή τράπεζες και την οποία επεκτείνει και σε άλλους τομείς της ζωής του (λ.χ. Εμένα κανείς δε μ'αγαπά, μια ζωή γκαντέμης κ.ο.κ.).
Πουπήγιο, το
Οποιοδήποτε λιλιπούτειων διαστάσεων εξάρτημα (βίδα, παξιμαδάκι κ.α.) αφαιρώ από ηλεκτρική ή ηλεκτρονική συσκευή την ώρα που την επισκευάζω, το οποίο μου πέφτει από τα χέρια και μετά περνάω το υπόλοιπο μισάωρο ψάχνοντάς το στο πάτωμα, συνήθως σε μωσαϊκό όπου είναι ακόμα πιο δύσκολο να το βρω. Ο Αντώνης είδε το πουπήγιο να του γλιστράει από το τραπέζι και κοίταξε αμέσως να δει πού πάει αλλά δεν πρόλαβε, οπότε καταράστηκε την τύχη του και έπεσε στα γόνατα να το βρει.
Πωλητεύω, ρ. μετβ.
Εσφαλμένα θεωρώ πελάτη καταστήματος ως πωλητή, οπότε τον ρωτάω πού είναι η μαγιονέζα ή πόσο κάνει το μπλε κηροπήγιο κι εκείνος αγριοκοιτώντας μου λέει ότι δε δουλεύει εδώ. "Αχ συγνώμη, σας πωλήτευσα!"
Ραμπωτές, οι
Κομμωτές που έχουν το τακτ και την ευαισθησία του Ράμπο σε εξόρμηση στο Βιετνάμ και που σε κουρεύουν όπως θέλουν εκείνοι παρά τα δάκρυά σου. Οι Ραμπωτές αξίζουν να πάθουν ό,τι έπαθε η καριέρα του Συλβέστερ Σταλόνε.
Σκουπευκαιρία, η
Όταν, κατά το σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα, περνάω ένα κομμάτι χνούδι ή κλωστούλα τουλάχιστον δέκα φορές με τη σκούπα αλλά δεν το ρουφάει, οπότε τελικά σκύβω και το πιάνω, το εξετάζω και μετά το ξαναρίχνω χάμω για να δώσω μια ευκαιρία στη σκούπα να το πιάσει.
Σφουγγαροπερπατώ, ρ. αμετβ.
Το γελοίο και εντελώς ανώφελο βάδισμα που υιοθετούν όσοι πρέπει να περάσουν πάνω από μια επιφάνεια που μόλις έχει σφουγγαριστεί, περπατώντας ελαφρώς στα νύχια. Ας σημειωθεί ότι σφουγγαροπερπατάμε μόνο αν είναι παρούσα η καθαρίστρια.
Τραπεμαντησκίστης, -στρια
Ανθρωπος που για εντελώς ανεξήγητους λόγους επιτίθεται μετά μανίας στα πλαστικά τραπεζομάντιλα εστιατορίων και τα κάνει χίλια κομμάτια όσο τρώει (συνήθως όμως προτού ξεκινήσει ή αφού τελειώσει).
Υδροτηλέφωνο, το
Τηλεφωνική συσκευή που είναι προγραμματισμένη να χτυπά δυο λεπτά αφότου μπεις να κάνεις μπάνιο. Το υδροτηλέφωνο είναι επίσης προγραμματισμένο να σταματήσει να χτυπά μόλις το σηκώσεις, ενώ στάζεις νερά παντού και κινδυνεύεις από πνευμονία.
Φυσοτρώω, ρ. μετβ.
Όταν από τη λαιμαργία μου προσπαθώ να φάω κάτι που ακόμα αχνίζει και το βάζω στο στόμα μου οπότε αναγκάζομαι να κρατάω το στόμα μου ανοιχτό και να φυσάω και να ξεφυσάω ελπίζοντας να δημιουργήσω ρεύματα αέρος που θα ψύξουν την άτιμη μπουκιά μου. Ενίοτε βγάζω και άναρθρους ήχους, οι πιο ηλίθιοι δε, κουνούν την παλάμη τους μπροστά απ' το στόμα, λες κι αυτό βοηθάει.
Χεστικός, -η, -ο
Οποιοδήποτε ανάγνωσμα (περιοδικό, εφημερίδα, βιβλίο, οι οδηγίες στη συσκευασία της χλωρίνης ή του σαμπουάν) που φυλάσσεται στην τουαλέτα προς χρήση κατά την ώρα της αφόδευσης. Ο Φαίδων είχε ήδη διαβάσει όλα τα χεστικά, ακόμη και τα τασιενεργά συστατικά του Τάιντ, και μετάνιωσε που δεν είχε πάρει μαζί του την εφημερίδα.
Χορτάγχος, το
Το άγχος που σε κυριεύει την ώρα που τρως πραγματικά εξαίσια φαγητά μήπως χορτάσεις προτού προλάβεις να τα δοκιμάσεις όλα. "Μην χορταγχώνεσαι βρε Νεκτάριε, θα ξανάρθουμε!"
Ψευδοπτώματα, τα
Το είδος αθώων ψεμάτων που αναγκάζεσαι να πεις σε όποιον ζητά τη γνώμη σου για κάτι που φορά αλλά δεν μπορείς να του πεις στα ίσα ότι είναι άθλιο διότι δεν τον ξέρεις αρκετά καλά.
Ψυγγιές, οι
Οι φωνές του περιπτερά να κλείσεις το ψυγείο.