Πολιτικές σκέψεις

Δεν ξέρω αν άργησα να μιλήσω για πολιτική…αλλά σήμερα ένιωσα την ανάγκη.

Παρακολουθούσα όλα τα blog με πολιτικό περιεχόμενο την διάρκεια των εκλογών και μου έκανε εντύπωση πόσοι άνθρωποι είχαν άποψη.

Είμαι στο χώρο του ΠΑΣΟΚ από την κοιλιά της μάνας μου…χωρίς καν να το ξέρω.

Ο πατέρας μου με μεγάλωσε με τις αριστερές ιδέες του Ανδρέα Παπανδρέου, τα όνειρά του, και τις φιλοδοξίες του γι αυτή τη χώρα και το λαό της…πολλές φορές στην διαπαιδαγώγηση μου χρησιμοποιούσε τον αυστηρό τρόπο του Ανδρέα…

Το 1981 μόλις 4 χρονών μου έδωσε ένα βαμμένο πράσινο τριαντάφυλλο και με έστειλε στον Αρχηγό να τον φιλήσω και να του το δώσω σε μια κεντρική ομιλία στην παραλία της Θεσσαλονίκης…το 1984 ήμουν πάλι εκεί και σχεδόν σε όλη του την περιοδεία…το 1989 βοηθούσα σε εκλογικό κέντρο γνωστού ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ …στα 12 μου χρόνια έζησα περίεργες καταστάσεις, άρχισα να αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι αθώα όλα αυτά …όταν το 1996 είχα πλέον άποψη και δικαίωμα ψήφου αντέδρασα.

Δεν ήθελα να πάω να ψηφίσω…δεν υπήρχε πια ο Αντρέας στο πολιτικό σκηνικό και ο Σημίτης μου έκανε τόσο λίγος, τόσο πλαστικός, τόσο κακή απομίμηση…

Δεν λέω υπήρξε εκσυγχρονιστής και εξευρωπαϊστής και έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ αλλά μετά από αυτό δεν είχε τίποτε άλλο να δώσει.

Έγιναν ομηρικοί καυγάδες με τον πατέρα μου…κόντεψε να πάθει έμφραγμα όταν του ανακοίνωσα ότι θα ψηφίσω λευκό…ακόμα έχω τις φωνές του στα αυτιά μου «το λευκό είναι κάτω η εξουσία, αναρχία, και εγώ δεν θέλω κόρη αναρχική»

Δεν θυμάμαι αν του έκανα το χατίρι εκείνη τη φορά ξέρω όμως πως πάντα ψήφιζα με βαριά καρδιά το ΠΑΣΟΚ ελπίζοντας κάθε φορά κάτι να άλλαζε…τίποτα όμως.

Χτες βρέθηκα σε μια ευχαριστήρια συγκέντρωση του Άκη Τσοχατζόπουλου.

Πήγα, γιατί πρώτη φορά με κάλεσαν να με ευχαριστήσουν για τη βοήθεια που έδωσα όσο λίγη και αν ήταν αυτή, και ειδικά από κάποιον που δεν εκλέχθηκε τελικά.

Μέσα μου σκεφτόμουν ότι θα θέλει να μαζέψει τον κόσμο για να τους πει σε ποίο στρατόπεδο να ενταχθούν στις 11/11/07…όταν όμως μιλώντας είπε…δεν με απασχολούν τα πρόσωπα…δεν χρωστάω σε κανέναν, τότε άρχισα να τον παρακολουθώ προσεκτικά…ήταν σαν να άκουγα τον πατέρα μου που μιλούσε με λόγια του Ανδρέα για το μέλλον της χώρας και του λαού της.

Μιλώντας αργότερα με τον κ.Τσοχατζόπουλο με προέτρεψε να μπω στο site του και να ρίξω μια ματιά στην πρόταση που έχει συντάξει για το ΠΑΣΟΚ, μου είπε χαρακτηριστικά (σαν να διάβαζε στα μάτια μου την αηδία που νιώθω για όλα αυτά πλέον) «Το ΠΑΣΟΚ θα ξαναγεννηθεί, η λαϊκή βάση θα αντιδράσει…μέσα από νέες διαδικασίες και μετά από μια τριετία τουλάχιστον θα ξαναγεννηθεί και θα γίνει όπως πρέπει, θα βρει το δρόμο που του αρμόζει και εμείς θα ήμαστε εκεί να το στηρίξουμε, έτσι μικρή?»

Και όταν τον ρώτησα ποιος θα ηγηθεί αυτής της πρότασης μου απάντησε κοφτά «η λαϊκή βάση, τα πρόσωπα περνάνε και φεύγουν η ιδεολογία και οι ανάγκες παραμένουν»

Αναθάρρεψα και μόλις ήρθα στο γραφείο μπήκα στο site του και διάβασα…

Ναι, ανοιχτά πλέον, μπορώ να ξανάενταχθώ με την ίδια πώρωση που είχε ο πατέρας μου, δίπλα σε αυτές τις απόψεις γιατί αυτές με εκφράζουν απόλυτα.

Όποιος και να τα πρότεινε μαζί του θα ήμουνα.

Νομίζω πως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να ακολουθούμε έναν και να αρχίσουμε να πηγαίνουμε όλοι μαζί.

Πρέπει να σταματήσουμε να τους δίνουμε εξουσία χωρίς να ξέρουμε πως θα τη χρησιμοποιήσουν, πρέπει να απαιτήσουμε δεσμεύσεις και εγγυήσεις από οποιονδήποτε θέλει να κάτσει στην θέση του καπετάνιου αυτής της χώρας.