Πως περνάν τα χρόνια έτσι…σαν χθες θυμάμαι που περίμενα στην πλατεία το λεωφορείο για να με πάει στο σχολείο…κι όμως έχουν περάσει 12 τουλάχιστον χρόνια.
Ήμασταν η χειρότερη τάξη που πέρασε…έτσι λένε.
Το χαβαλέ που κάναμε δεν περιγράφετε…ούτε το ξύλο βγήκε από το παράδεισο βεβαίως βεβαίως δεν συγκρινόταν με μας…
Τώρα θα μου πείτε τι όνειρο είδες, όμως δεν είδα όνειρο, εικόνες είδα και τα θυμήθηκα..
Ένας φίλος την προηγούμενη βδομάδα μου έστειλε πρόσκληση για το facebook…δεν είχα ιδέα τι ήταν και ναι μεν γράφτηκα αλλά δεν του έδωσα και πολύ αξία γιατί δεν το θεώρησα κάτι σημαντικό.
Το Σάββατο το βράδυ έλαβα άλλη μια πρόσκληση από ένα φίλο blogger και μου ξαναδόθηκε η ευκαιρία να μπω…ψάχνοντας στο δικό του προφίλ βρήκα την παιδική μου φίλη και γειτόνισσα και ψάχνοντας στο δικό της προφίλ βρήκα κάποιους παλιούς μου συμμαθητές.
Είχε αρχίσει να αποκτά ενδιαφέρον.
Είδα ονόματα που είχα χρόνια να συναντήσω και κατάενθουσιάστηκα, μέχρι συμμαθητές μου από το δημοτικό βρήκα.
Νιώθεις μια συγκίνηση είναι η αλήθεια αλλά νιώθεις κάτι απερίγραπτό όταν ανακαλύπτεις ότι μερικοί από αυτούς έχουν εξελιχθεί τόσο, που ούτε το φανταζόσουν όταν τους έβλεπες μέσα στην τάξη να παίζουν ΣΚΟΡ 4 εν ώρα μαθήματος!!!!!
Πάνω στην αναζήτηση λοιπόν ανακάλυψα πως ένας από αυτούς είναι αστροφυσικός και ένα ς άλλος ασχολείται με τη ρομποτική…
Ενθουσιάστηκα και μελαγχόλησα δεν το κρύβω, γιατί με έπιασε εκείνο το κάτι που σε πιάνει όταν νιώθεις πόσο πίσω έχεις μείνει, όταν σκέφτεσαι πόσα πράματα θα μπορούσες να χεις κάνει και δεν τα έκανες από βλακεία, από τεμπελιά από φόβο για το άγνωστο.
Δεν λέω αυτό που ήθελα το πέτυχα….μπήκα (και μάλιστα δυναμικά )στο χώρο του μάρκετινγκ που τόσο αγαπούσα και εξελίχθηκα, αλλά…, ίσως με έπιασε το ανικανοποίητο…βλακεία??? Δεν ξέρω.
Αυτό που σίγουρα αισθάνθηκα είναι υπερήφανη για τους συμμαθητές μου και ειδικά για τον Αντώνη…πάντα του φαινόταν ότι ήταν αλλού αλλά δεν είχα δώσει σημασία
Για του λόγου το αληθές παραθέτω βίντεο με τη δουλειά του…δεν πήρα άδεια για να το προβάλλω αλλά ευελπιστώ πως δεν θα μου θυμώσει!
Ελπίζω να καταφέρουμε κάποια στιγμή να ξανασυναντηθούμε!
12 σχόλια:
Έλα ρε!!! Diz iz impressive!!! Ο τύπος είναι σα να παίζει theremin! Τώρα μελαγχόλησα κι εγώ που έγινα μια μπιθουλέ κομπιουτερού.. :( Σκατά..
Κάτι έχει πάρει και μένα το αυτάκι μου για το facebook, λες να βρω τους συμμαθητές μου? χαχαχ..
καλημερα
που πηγαν αυτα τα χρονια τα ανεμελα οπου η μαλακια δεν ειχε συνεπεια
καλη μερα και καλη εβδομαδα να εχουμε
μωρε καλα εκανες το φλας μπακ αλλα δε καταλαβαινω γιατι να ριξεις τα μουτρα επειδη ο Αντωνης (πχ λέω)ασχολήθηκε με την ρομποτικη?
μαρκετινγκ ηθελες αι μαρκετινγκ εχεις
κοιτα τωρα τι παραπερα θελεις και καντο
και δε λεω τι παραπανω αλλα τι παραπερα γιατι οποιος θελει τα πολλα τελικα δεν εχει τιποτα.
και εγω παντα ηθελα ενα σπιτι με κηπο,χαμογελακαι πολα παιδια α το δε σημαινει πως πανε στραφι οι γλωσσες που ξερω(4 στον αριθμο),θαμαθω των κοριτσιων γαλλικα,του σκυλου ιταλικα αι με τον αντρα μου θα καβγαδιζουμε στα γερμανικα που ειναι καπως μπρουτάλ
χαχα ολα εναι ομορφα ρε συ φτανει ομορφα να τα κοιτας
!!!Κι εμένα το Theremin μου θύμισε!!! Δε φαντάστικα ότι υπήρχε κι άλλος που το έχει ακούσει (είχα φτιάξει ένα το '74 νομίζω από ένα αρθρο μια παλιάς "τεχνικής εκλογής" του '68 νομίζω.. μιά απλή κατασκευή με καμιά δεκαριά εξαρτήμα, προ τρανζίστορ, σε ξύλινο κουτάκι χωρίς πλακέτα..)
Κι εμένα με γύρισες πίσω αλλά από άλλο δρόμο..:):)
Την καλησπέρα μου:):)
ωραίες ιστορίες αυτές.... χωρισμός και συναντήσεις μετά απο χρόνια...
Ρε κοίτα να δεις εξελίξεις το facebook, και δεν το είχα σε καμία εκτίμηση το ριμάδι... Αχ, έχεις δίκιο πάντως. Ξαφνικά καταλαβαίνεις πόσος καιρός έχει περάσει μέσα από τους άλλους... Φιλάκια :-)
οτι ζησαμε αξιζουν πολλα αυτα δεν χανονται οσο και να περασει ο καιρος...αρκει να εισαι ευτυχισμενη και οι φιλοι να ειναι παντα διπλα οπως και το πιο,βασικο η οικογενεια..
Δεν μένεις πίσω..απλά προχωράς στον ρυθμό που μπορείς...παντως και εμεις θα κάνουμε μια συνάντηση όπου να 'ναι...face to face...
@daf
κι εγώ που έγινα μια μπιθουλέ διαφημίστρια
@if.igeneia
είναι σίγουρο πως θα βρεις κάποιους
@skouliki
που πήγαν ντε????και άντε πήγαν...ξέχασαν να γυρίσουν?
@μοιράιδα
δίκιο έχεις και επειδή πωρώθηκα σκέφτηκα ότι μάλλον είμαι πιο πετυχημένη γιατί βγάζω και 10 χρόνια το ψωμί μου ενώ αυτόι ακόμα σπουδάζουν!!!χαχαχαχαχα
@koulpa
να ρθω και γώ απο το δρόμο σας????
@ζεκια
ωραία ωραία είναι η αλήθεια
@μαρια
πέρασε καιρός???
απαπα εγώ ακόμα 23 είμαι....χαχαχαχα
@αργεντινα
έχεις δίκιο
@thanasis
όταν λές εμείς εννοείς εσείς οι συμμαθητές ή εμείς εμείς??
xaxaxa..Τον δρόμο της απωλείας;:):)
Αμέ σημειωστε τη διεύθυνση..:):)
Συμμαθητές... Καλό απόγευμα!!!
Δημοσίευση σχολίου