I am sailing...again

Μάζεψα όλη τη μαυρίλα που είχα συσσωρεύσει τα τελευταία 3 χρόνια και με αφορμή ένα event αποφάσισα σιωπηλά πως θα πάω να ξανακάνω ιστιοπλοΐα με το σκεπτικό να εναποθέσω ότι με πίκρανε εκεί…
Όπως ακριβώς είχα κάνει και τότε….

I am sailing, I am sailing,
Home again cross the sea.

Δεν πέτυχε…
Ποτέ δεν πετυχαίνει τη δεύτερη φορά…
Τίποτα δεν ήταν ίδιο, ούτε ο ουρανός ούτε η θάλασσα ούτε ο άνεμος.
Τα μάτια μου ήταν συνέχεια δακρυσμένα κοιτώντας μια τη φίλη μου τη θάλασσα και μια τον ουρανό…γιατί μου κρύβεστε????
Άραγε έχω αλλάξει και δεν με αναγνωρίζουν σκεφτόμουν ή απλώς ήμουν μισή???
Κάτι έλειπε…

I am sailing, stormy waters,
To be near you, to be free.

Ακόμα και τα αστέρια δεν είχαν την ίδια διάταξη… δεν μπορούσα να εντοπίσω αυτά που μου κρατούσαν συντροφιά τόσο καιρό.

I am flying, I am flying,
Like a bird cross the sky.
I am flying, passing high clouds,
To be with you, to be free.

Δεν με δέχτηκε η θάλασσα πίσω…είμαι ελεύθερη μόνο φαινομενικά άλλωστε και αυτή το ξέρει…
Αυτή κρατάει συντροφιά στη φυλακισμένη μου ψυχή

Can you hear me, can you hear me,

Thro the dark night far away.

I am dying, forever trying,

To be with you, who can say.

Ούτε τα δελφινάκια μου βγήκαν να με χαιρετήσουν…
Δεν έπρεπε να είχα επιστρέψει…τώρα ξέρω

We are sailing, we are sailing,
Home again cross the sea.
We are sailing stormy waters,
To be near you, to be free.

Θα γυρίσουμε μαζί…και τότε όλα θα είναι στη θέση τους

Oh lord, to be near you, to be free.
Oh lord, to be near you, to be free,
Oh lord.


Και τότε θα ‘μαι πραγματικά ελεύθερη…