Πάρτε το ρίσκο και γελάστε!!!!!!!

Έψαχνα απεγνωσμένα να βρω κάτι να γελάσω μέχρι που η φίλη μου η daf μου στειλε ένα mail με το παρακάτω βίντεο...

Το άνοιξα απο το PC της δουλειάς (ευτυχώς) και έκλαψα απο τα γέλια!!!!!

Σας προτείνω να μην το ανοίξετε απο το PC του σπιτιου σας γιατί περιέχει τον ακατανόμαστο γκαντέμη και δεν θα θελα να μαι η αιτία που κάηκε ο υπολογιστής σας...
αν πάλι επιμένετε να ξέρετε πως το ρίσκο είναι δικό σας...
πάντως ούτε η σύζυγος του δεν υπήρξε τόσο τολμηρή!!!!!!!

3........2.......1...... ΒΑΛΤΕ ΗΧΟ και πάμε!!!!!!!!

Υπέροχο!

Επιτέλους βγήκα από τη γυάλα μου!!!!
Περπατάω με δυσκολία μεν, ελεύθερη δε!!!
Κι όλα είναι τόσο όμορφα...





υγ. αφιερωμένο στο φίλο μου το παππού που του αρέσει η θάλασσα και η ελευθερία της!

Πότε θα βγω??????

7η μέρα στο σπίτι...πόσο μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος??? Θα σκάσω.

Και το πόδι νιώθω ότι με κοροϊδεύει...χτες μια χαρά χαρούλες ήμουν...πηγαινοερχόμουν με μικρές ενοχλήσεις μεν με ευκολία δε. Μέχρι και κέικ έφτιαξα και σκατοχαιρόμουνα που τα κατάφερα.

Το πήρα απόφαση σήμερα θα έβγαινα στον έξω κόσμο, θα κατέβαινα και μια βόλτα από τη δουλειά με τη μια πατερίτσα δια παν ενδεχόμενων.
θα ανέπνεα καθαρό και κρύο αέρα...

Το πόδι μου όμως από ότι φαίνεται έχει αποκτήσει προσωπικότητα και άποψη...

Σηκώθηκα τα χαράματα γιατί σφάδαζα από τους πόνους.
Τι κρέμες του έβαλα, τι το έτριψα, τι του μιλούσα "γιατί βρε χρυσό μου τι έπαθες πάλι μια χαρά δεν τα πηγαίναμε??"
Ανένδοτο αυτό....δεν έλεγε να ηρεμήσει έστω και για να κοιμηθώ λίγο ακόμα.

Σηκώθηκα κακήν κακώς με πατερίτσα και ξάπλωσα στον καναπέ να δω καμιά τηλεαηδία

Έφαγα μεγάλη ήττα λέμε, δεν πειράζει θα προσπαθήσω αύριο...αν και μόλις άκουσα στο δελτίο καιρού πως θα χιονίσει...μα πότε επιτέλους θα βγω από εδώ μέσα??????

Και αύριο πρέπει να πάω πάλι στον αστυνομικό τμήμα να κάνω μια εξουσιοδότηση...αλλά τώρα ξέρω...θα πάω με κρεμασμένα σκόρδα γύρω μου και πολλά ματάκια!!!!!

ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ

Δεν θέλω να γράψω πολλά θέλω να ευχαριστήσω το Στάθη για το κείμενο που έγραψε και το ένιωσα σαν δυνατό χαστούκι στο πρόσωπό μου...σαν να φώναζε... Ξύπνα!!!!

Σε αυτά τα παιδιά χρωστάμε όλοι μας πάρα πολλά.

Και ύστερα ο Γιώργος έγραψε >" Το συγκεκριμένο απόσπασμα από τη συναυλία είναι ότι αυθεντικότερο για 'κείνη τη μέρα, καθώς έγινε ακριβώς 30 χρόνια πριν, όταν το νόημα αυτής της ημέρας ήταν ακόμα μέσα στα στήθη των ανθρώπων της τότε εποχής...
Πολύ δύσκολο να επαναληφθούν αυτά τα συναισθήματα σήμερα...
"
Θα διαφωνήσω..εγώ τα ένιωσα αρά θα τα νιωσαν και άλλοι!

Σκέφτηκα πως πρέπει να κάνουμε μια προσπάθεια όλοι εμείς, που είμαστε το μέλλον αυτής της χώρας και να κλείσουμε τα φώτα της δημοσιότητας σε όλους εκείνους που θέλουν να χαλάσουν την πραγματική ιστορία του Πολυτεχνείου, να βάλουμε όλοι δυνατά τη μουσική του Μίκη και να αποδώσουμε φόρο τιμής σε εκείνα τα παληκάρια που καθόρισαν σε πολλούς τομείς τη ζωή και τη πορεία μας


ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΗΛΙΕ

ΒΑΡΙΕΜΑΙ!!!!!

Βρίσκομαι στην 4η συνεχόμενη μέρα αποκλεισμού από το έξω κόσμο...τις πρώτες τρεις τις ξεπέρασα σερφάροντας και βλέποντας τηλεαηδίες...

Σήμερα όμως η μέρα δεν πέρναγε με τίποτα...πόνεσε η μέση μου να κάθομαι στον υπολογιστή και η τηλεόραση δεν είχε τίποτα όταν λέμε τίποτα τίποτα....(το μόνο που το είδα με απόλαυση ήταν η εκπομπή της τσαπερδόνας, μπράβο Χριστινάκι ήσουν super και τα Farfale ακόμα πιο super)
Υποσχέθηκα λοιπόν στον εαυτό μου πως όταν γεράσω θα πρέπει να έχω από τώρα εναλλακτικές για το πως θα περνάει η μέρα μου, όπως έκανε η Θεοπούλα με τη γιαγιά - Σοφία του ΠΑΡΑ-ΠΕΝΤΕ, γιατί αν μπω στο τρυπάκι να κάθομαι να βλέπω τηλεόραση σίγουρα θα αποβλακωθώ και τα εγγόνια μου θα λένε

«Πάει τα έπαιξε η γιαγιά!!!» και καθόλου δεν μου αρέσει ούτε σαν σκέψη.

Τέτοια και άλλα άρρωστα σκέφτομαι από το πρωί και έχω φρικάρει και να φανταστείς ότι είναι μόνo Πέμπτη και το πιο αισιόδοξο σενάριο λέει ότι θα βγω από το σπίτι τη Δευτέρα...

Εν τω μεταξύ για να μπορώ να κινούμαι πιο άνετα έχω την καρέκλα του γραφείου μου η οποία έχει ροδάκια και έτσι πηγαίνω δεξιά αριστερά με αυτήν....για να καταλάβεις είμαι σαν το Κωνσταντάρα στην ταινία «Ο άνθρωπος που έσπαγε πλάκα» που είχε εκείνη τη καρέκλα που πήγαινε δεξιά και αριστερά σαν δαιμονισμένη.

Και μη μου προτείνετε να διαβάσω βιβλία γιατί δεν θέλω, δεν έχω διάθεση βρε παιδί μου...το μόνο που σκέφτηκα ότι ΄θα ήθελα να κάνω είναι να γράψω όλες τις αγαπημένες μου συνταγές σε όμορφα πολύχρωμα τετράδια...αλλά δεν θα πονέσει η μέση μου γράφοντας????
Μήπως να πέσω για ύπνο και να ξυπνήσω τη Δευτέρα το πρωί φρεσκαδούρα???????
Μήπως είμαι τόσο κενή σαν άδεια κατσαρόλα????

Ουφ δεν ξέρω...πείτε καμιά ιδέα!

Καλή εβδομάδα???????

Από τα άγρια χαράματα με ξύπνησαν από το αστυνομικό τμήμα να πάω να παραλάβω κάτι….έδωσα τόπο στην οργή παρότι μου τη σπάει να με ξυπνούν για ηλίθιο λόγο πρωί πρωί
Σηκώθηκα και πήγα κατευθείαν στο μπάνιο….αφού έκανα ένα καυτό μπανάκι διάλεξα τα ρούχα μου στέγνωσα τα μαλλιά μου ντύθηκα και αποφάσισα ότι τίποτα δεν θα μου χαλούσε την βδομάδα που μόλις ξεκινούσε. Φόρεσα ένα χαμόγελο και τα μαύρα μου γυαλιά και με τον καφέ στο χέρι αποφάσισα να κάνω surprise στους συναδέλφους μου που θα έβλεπαν μετά από καιρό να έχω πάει πρώτη στο γραφείο

Διασχίζοντας ο δρόμο σκεφτόμουν πόσο ευγενικοί ήταν αυτοί οι αστυνομικοί...δεν είχα πετύχει ποτέ τόσους πολλούς ευγενικούς μπάτσους μαζεμένους και αυτό με έκανε να χαμογελάω, μιας και ένιωθα όπως ο Κολόμβος όταν αντίκρισε την Αμερική...σκεφτόμουν ότι θα έγραφα ένα πολύ καλό ποστ γι αυτούς γιατί πραγματικά τους άξιζε μιας και μου αρέσει να είμαι δίκαιη...

Έφτασα μόλις 9.10 κάτω απο το γραφείο και βρήκα αμέσως παρκάρισμα...είναι μεγάλο επίτευγμα να βρίσκεις parking κάτω από τη δουλειά σου στο κέντρο της πόλης Δευτέρα πρωί...αγόρασα και καρτούλες για να μαι νόμιμη και ξεκίνησα να περάσω το δρόμο για αν μπω στην πολυκατοικία μας.

Σκεφτόμουν πόσο ωραία έχει ξεκινήσει η εβδομάδα μου και φυσικά η μέρα μου...στο στενό δρομάκι μας έχει μια νησίδα που είναι παρτεράκι...ως άλλη Τζέιν (βλ. Ταρζαν)εγώ περνάω πάντα από κει πάνω(έτσι κι αλλιώς μόνο χώμα έχει) καθώς ανέβηκα λοιπόν είδα τον αφεντικό μου και φώναξά....Σπυυυυυυυυυυ.......σντουπ.

Πρέπει να έψαχνε αρκετή ώρα να βρει από πού ήρθε η φωνή, αφού εγώ είχα προσγειωθεί ανάποδα στο έδαφος...βλέπετε πέρα απο χώμα το γαμωπαρτεράκι είχε και ένα λάστιχο το οποίο παρέσυρα μπουρδουκλώθηκα και βρέθηκα ανάσκελα

Αφού με εντόπισαν και με σήκωσαν κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά...ναι μεν το πόδι κουνιόταν αλλά ήξερα ότι ήταν ζεστό...ακούμπησα σε ένα αυτοκίνητο και σαν να μη τρέχει τίποτα παρήγγειλα καφέ από το καφετζή ο οποίος μέσα του γελούσε με τη βούτα μου...

Ήπια τον καφέ μιλώντας με το αφεντικό και όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο πονούσα...αποφάσισα να πάρω στα εφημερεύοντα...έτσι βρέθηκα στο Ιπποκράτειο για ακτινογραφίες.
Διάστρεμμα διέγνωσαν τελικά και μου παν 3 βδομάδες το λιγότερο θα χρειαστεί για ανάρρωση..μου το δέσανε με φόρτωσαν και με αντιφλεγμονώδες και κατέληξα σπίτι μου.

Τα πράματα γίνανε πολύ χειρότερα όταν σαν ήρωας από άλλο πλανήτη αποφάσισα με τις πατερίτσες που με προμήθευσε η μαμά να ανέβω στον πάνω όροφο που είναι ο υπολογιστής...ήταν αδύνατο...ίσως το δυσκολότερο που έχω υποβάλλει τον εαυτό μου να κάνει...απορώ πως το κάνουν...

Γύρισα ηττημένη στον καναπέ και πήρα τηλέφωνο το τεχνικό των υπολογιστών να έρθει αύριο πρωί πρωί να μου τραβήξει γραμμές κάτω και να μου κατεβάσει και τον υπολογιστή...
Μην τρελαθούμε κιόλας που θα μείνω τόσο καιρό off. Πήρα και την κουμπάρα μου να ρθει να με κάνει να φάω γιατί πολύ πεινούσα...γιατί συν όλων των άλλων είναι και η μανούλα μου άρρωστη με ίωση μάλλον γαστρεντερίτιδας!!!!!

Όλο το μεσημέρι σκεφτόμουν πιθανούς τρόπους για να ανέβω τα σκαλοπάτια...τελικά το βρήκα και ήρθα για να γράψω το post....με τον κώλο...
Πόσο χρήσιμος αποδείχτηκε ότι είναι τελικά!!!!!χαχαχαχα

Από αύριο θα μπορώ να σας διαβάζω όλους...και μάλλον θα μαι η πρώτη που θα αφήνω σχόλια αφού δεν θα ασχολούμαι με τίποτε άλλο εκτός από το blogging!!!!!

Το μόνο που με στεναχώρησε είναι ότι θα χάσω μια συνάντηση που πήρε το αυτί μου πως θα γίνει...σνιφ!

Βρε...δεν έρχεστε Θεσσαλονίκη να με δείτε κιόλας να κεράσω και ζεστή μπουγάτσα??????

Καλή εβδομάδα να χουμε???!!!!!????

Ήταν να ανοίξουμε πανιά...

Ακούω όλο το απόγευμα στο repeat αυτό το κομμάτι...
Αρνούμαι να ακούσω οτιδήποτε άλλο...ούτε καν την ίδια μου τη φωνή δεν θέλω να ακούω σήμερα.

Που με πηγαινει αυτό το φως αλήθεια που με πάει
μοιαζει να φεύγει προς τα μπρος, μα όλο πίσω γυρνάει

Δρόμοι απο χώμα κι ουρανό και θάλασσας αλμύρα
πόσες γιατρέψατε πληγές πόσα για μένα πήρα

Δεν το παθαίνω συχνά, συνήθως θέλω να μιλάω, να μιλάω πολύ, και να σκεπάζω τους ήχους τις μουσικής...αλλά σήμερα με καλύπτουν τα λόγια του Πλιάτσικα...η μουσική του.

Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος

Αυτός ο όμορφος στίχος ταίριαζει στο ταξίδι μου... το ακούω δυνατά περνώντας το τροπικό του καρκίνου κάπου κόντά στην άλλη άκρη της γης, στη μέση του πουθενά και στο κύκλο του απόλυτου.

Μόνος παλέυω το καιρό, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Αχ Θάλλασα μου να ξερες μόνο πόσο μου λείπεις...πόση μόναξιά έχει εδώ στη στεριά να ξερες.

Πετάει και τρέχει βιαστικό, κι αυτό το καλοκαίρι
έρχεται προς το μέρος μας, κάνει πως δεν μας ξέρει

Που μας πηγαίνει αυτό το φως, αλήθεια που μας πάει
μοιαζει να φευγει προς τα μπρος, μα όλο πίσω γυρνάει

Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος

Ταξίδι στον ωκέανο, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Γελάω...σιωπηλά, ο στίχος αυτός μου ανήκει.
Όπως μου ανήκουν κι όλα όσα έζησα τα τελευταία χρόνια...όμορφα και άσχημα.

Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Ήταν να ανοίξουμε πανιά, μα δεν μας πήρε ο χρόνος
Ηταν να φύγουμε μαζί, όμως πηγαίνω μόνος
Μόνος παλέυω το καιρό, κι οπου με βγάλει ο δρόμος

Που με πηγαινει αυτό το φως, αλήθεια που με πάει
μοιαζει να φευγει προς τα μπρος μα όλο πίσω γυρνάει.

Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης '07

Πέρα του ότι το τραγούδι που κέρδισε ήταν πολύ καλό...ο τραγουδιστής μας έκανε να γελάσουμε όταν δίνοντας του το βραβείο είπε....ΠΛΛΛΛΛΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ??????? Α ρε Θεσσαλονίκη απίστευτη πάλι έγραψες!!!!


Απολάυστε το!

ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ VS ΑΘΗΝΑ

Μας καρφώθηκε τις προάλλες μαζί με το φίλο μου τον Σπύρο να ανακαλύψουμε ποιες λέξεις που χρησιμοποιούμε στη Θεσσαλονίκη δεν τις ξέρουν οι Αθηναίοι, πολλές δεν τις έχουν ακούσει ποτέ στη ζωή τους, κάτι που ανακάλυψα από τους φίλους μου στην Αθήνα που με κοιτάνε όταν μιλάω λες και τους μιλάει ο Πούτιν!!!!

Πλλλλάκα με κάνεις? – Πλάκα μου κάνεις?

(ελάτε τώρα αιτιατική είναι!!!!)

Κουτούρντισες – Ξεσάλωσες

(χρησιμοποιείται κυρίως στα παιδιά : « κάτσε ηρέμησε λίγο, κουτούρντισες σήμερα»)

Σουβλάκι – Καλαμάκι

(εδώ πρέπει να παραδεχτείτε ότι λέτε βλακεία αφού καλαμάκι είναι αυτό που ρουφαμε…ε????)

Μπουγάτσα με τυρί – Τυρόπιτα

(δεν έχω τίποτα να πω απλά ότι έχουμε και με κιμά και με σπανάκι και με ότι μας παραγγείλετε)

Πάνε να φέρεις – πήγαινε να φέρεις

(εντάξει αυτό ίσως να το κόψαμε λόγω βαρεμάρας)

Πανσέτα – Μπριζολάκι

(βασικά η πανσέτα δεν είναι ακριβώς μπριζολάκι αλλά δεν μπορώ να το περιγράψω τούτη τη στιγμή)

Κούτρα - Τσάμπα

("τη βγάλαμε κούτρα σήμερα")

Φουϊτ – έπαθα λάστιχο

(δηλαδή τα ποδήλατα σας δεν παθαίνανε φούϊτ????????)

Όζα – Μανό

(Πονεμένη γυναικεία ιστορία …κάτι πήρε το αυτί μου ότι έχει σχέση με γαλλικά η Όζα αλλά δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω διότι πολύ απλά δεν ξέρω γαλλικά)

Ντιπ για ντιπ - τελείως μα τελείως

(διαφορες ερμηνείες όπως "μα είσαι ντιπ για ντιπ?" το πρώτο ντιπ είναι τελείως και το δεύτερο κουτός, δηλ. μα είσαι τελείως κουτός. Επίσης καμιά φορά για να δείξουμε έμφαση λέμε " αυτός είναι ντιπ για ντιπ κουτός" και πέρνουν και τα δύο ντιπ την ερμηνεία τελείως)

Σαλάτες αλοιφή - Σαλατα Μελιτζανοσαλάτα, τυροκαυτερή, ρώσικη κλπκλπ

Ξες - Ξέρεις ή Πάνε - Πήγαινε

(πόσα ξές διαστήματα)

Καρντάσι - Αδερφός/ή
(χώρις σχόλια, τα καθημερινά δεν τα έγραψα...thanks Στάθη)

O greekmedianews μου ξύπνησε κύτταρα με αλτσχαίμερ thanks

Κακάο-Μίλκο (ανεξαρτήτως μάρκας)

(δεν το ήξερα ομολογώ!!!)

Λεμονάδα - Λεμονίτα

(ούτε αυτό το ξέρω!)

Τυρί - Φέτα

(μεγάλο μπέρδεμα λέμε έχουν φάει)

Κασέρι - Κίτρινο τυρί

(άκου κίτρινο τυρί...το κασέρι για την Αθήνα ποιό είναι????)

Και φυσικά η καλύτερη απορία όλων των εποχών εκφράστηκε απο το greekmedianews

"ανεξήγητο παραμένει γιατί κανείς δε ζητάει φετόπιτα, αλλά τυρόπιτα..."

Ευχαριστώ fevis

Ντεμέκ - ...και καλά

(με είπε ότι ντεμέκ ήταν αρρωστη )

και μια ευγενική χορηγία της boutsoukas και του Sam(αγνώστων λοιπων στοιχείων)

Ροξ (γλυκό)- καλά στα γήπεδα στην Αθήνα τι πουλάνε??


Μαύρα σπόρια - Ηλιόσποροι


Ασπρα σπόρια- Πασατέμπο


Γκαζόζα- Όχι Sprite ούτε 7Up


Σαν Φιστίκ - Φυστίκια Αιγίνης


Καυτερή πράσινη πιπερια - ξέρω πολλούς Αθηναίους που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει τέτοιο ζαρζαβατικό!


πάνινα παππούτσια - ελβιέλες
(τι είναι ελβιέλες????)


Ναι για - ναι αμέ
(ναι για σε λέω γιαβρούμ)

Kλάϊν Μάϊν - ότι να ναι, αστα να πάνε

(Κάποτε τηλεφώνησα στη Δάφνη που δούλευε σε εταιρεία στην Αθήνα και της είπα ότι ανακάλυψα ότι οι Αθηναίοι δεν ξέρουν τι θα πεί Κλάϊν Μάϊν, δεν το πίστεψε και κατευθείαν ξεκίνησε να λέει στους συναδέλφους της "είμαστε κλάϊν Μάϊν" και μου λέει ψιθυριστά " ρε μ***α με κοιτάνε στα UFO!" χαχαχαχαχα )

Tippex ή σβυστικό - Blanco

(καλά θυμάσαι geokalp)

Υπάρχουν κι άλλες είμαι σίγουρη αλλά το αλτσχαίμερ δεν με βοηθάει…βάλτε ένα χεράκι να θυμηθούμε και να γελάσουμε