Καλή εβδομάδα???????

Από τα άγρια χαράματα με ξύπνησαν από το αστυνομικό τμήμα να πάω να παραλάβω κάτι….έδωσα τόπο στην οργή παρότι μου τη σπάει να με ξυπνούν για ηλίθιο λόγο πρωί πρωί
Σηκώθηκα και πήγα κατευθείαν στο μπάνιο….αφού έκανα ένα καυτό μπανάκι διάλεξα τα ρούχα μου στέγνωσα τα μαλλιά μου ντύθηκα και αποφάσισα ότι τίποτα δεν θα μου χαλούσε την βδομάδα που μόλις ξεκινούσε. Φόρεσα ένα χαμόγελο και τα μαύρα μου γυαλιά και με τον καφέ στο χέρι αποφάσισα να κάνω surprise στους συναδέλφους μου που θα έβλεπαν μετά από καιρό να έχω πάει πρώτη στο γραφείο

Διασχίζοντας ο δρόμο σκεφτόμουν πόσο ευγενικοί ήταν αυτοί οι αστυνομικοί...δεν είχα πετύχει ποτέ τόσους πολλούς ευγενικούς μπάτσους μαζεμένους και αυτό με έκανε να χαμογελάω, μιας και ένιωθα όπως ο Κολόμβος όταν αντίκρισε την Αμερική...σκεφτόμουν ότι θα έγραφα ένα πολύ καλό ποστ γι αυτούς γιατί πραγματικά τους άξιζε μιας και μου αρέσει να είμαι δίκαιη...

Έφτασα μόλις 9.10 κάτω απο το γραφείο και βρήκα αμέσως παρκάρισμα...είναι μεγάλο επίτευγμα να βρίσκεις parking κάτω από τη δουλειά σου στο κέντρο της πόλης Δευτέρα πρωί...αγόρασα και καρτούλες για να μαι νόμιμη και ξεκίνησα να περάσω το δρόμο για αν μπω στην πολυκατοικία μας.

Σκεφτόμουν πόσο ωραία έχει ξεκινήσει η εβδομάδα μου και φυσικά η μέρα μου...στο στενό δρομάκι μας έχει μια νησίδα που είναι παρτεράκι...ως άλλη Τζέιν (βλ. Ταρζαν)εγώ περνάω πάντα από κει πάνω(έτσι κι αλλιώς μόνο χώμα έχει) καθώς ανέβηκα λοιπόν είδα τον αφεντικό μου και φώναξά....Σπυυυυυυυυυυ.......σντουπ.

Πρέπει να έψαχνε αρκετή ώρα να βρει από πού ήρθε η φωνή, αφού εγώ είχα προσγειωθεί ανάποδα στο έδαφος...βλέπετε πέρα απο χώμα το γαμωπαρτεράκι είχε και ένα λάστιχο το οποίο παρέσυρα μπουρδουκλώθηκα και βρέθηκα ανάσκελα

Αφού με εντόπισαν και με σήκωσαν κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά...ναι μεν το πόδι κουνιόταν αλλά ήξερα ότι ήταν ζεστό...ακούμπησα σε ένα αυτοκίνητο και σαν να μη τρέχει τίποτα παρήγγειλα καφέ από το καφετζή ο οποίος μέσα του γελούσε με τη βούτα μου...

Ήπια τον καφέ μιλώντας με το αφεντικό και όσο περνούσε η ώρα τόσο περισσότερο πονούσα...αποφάσισα να πάρω στα εφημερεύοντα...έτσι βρέθηκα στο Ιπποκράτειο για ακτινογραφίες.
Διάστρεμμα διέγνωσαν τελικά και μου παν 3 βδομάδες το λιγότερο θα χρειαστεί για ανάρρωση..μου το δέσανε με φόρτωσαν και με αντιφλεγμονώδες και κατέληξα σπίτι μου.

Τα πράματα γίνανε πολύ χειρότερα όταν σαν ήρωας από άλλο πλανήτη αποφάσισα με τις πατερίτσες που με προμήθευσε η μαμά να ανέβω στον πάνω όροφο που είναι ο υπολογιστής...ήταν αδύνατο...ίσως το δυσκολότερο που έχω υποβάλλει τον εαυτό μου να κάνει...απορώ πως το κάνουν...

Γύρισα ηττημένη στον καναπέ και πήρα τηλέφωνο το τεχνικό των υπολογιστών να έρθει αύριο πρωί πρωί να μου τραβήξει γραμμές κάτω και να μου κατεβάσει και τον υπολογιστή...
Μην τρελαθούμε κιόλας που θα μείνω τόσο καιρό off. Πήρα και την κουμπάρα μου να ρθει να με κάνει να φάω γιατί πολύ πεινούσα...γιατί συν όλων των άλλων είναι και η μανούλα μου άρρωστη με ίωση μάλλον γαστρεντερίτιδας!!!!!

Όλο το μεσημέρι σκεφτόμουν πιθανούς τρόπους για να ανέβω τα σκαλοπάτια...τελικά το βρήκα και ήρθα για να γράψω το post....με τον κώλο...
Πόσο χρήσιμος αποδείχτηκε ότι είναι τελικά!!!!!χαχαχαχα

Από αύριο θα μπορώ να σας διαβάζω όλους...και μάλλον θα μαι η πρώτη που θα αφήνω σχόλια αφού δεν θα ασχολούμαι με τίποτε άλλο εκτός από το blogging!!!!!

Το μόνο που με στεναχώρησε είναι ότι θα χάσω μια συνάντηση που πήρε το αυτί μου πως θα γίνει...σνιφ!

Βρε...δεν έρχεστε Θεσσαλονίκη να με δείτε κιόλας να κεράσω και ζεστή μπουγάτσα??????

Καλή εβδομάδα να χουμε???!!!!!????